چندین روش موثر در درمان سرطان سینه وجود دارد، از جمله انواع روش‌های درمان سرطان سینه می‌توان به پرتودرمانی، شیمی درمانی، هورمون درمانی و جراحی اشاره کرد. درمانی که برای هر شخص انجام می‌شود بستگی به شدت و سطح سرطان متفاوت است.
در مورد سرطان موضعی اولیه، فرد برای پاکسازی سلول‌های سرطانی باقی مانده احتمالاً نیازمند جراحی پستان و پرتودرمانی باشد. هرچه سرطان پستان بیشتر پیشرفت‌کند، ترکیب روش‌های درمانی مورد نیاز فرد بیشتر خواهد شد.
تفاوتی در نحوه درمان سرطان سینه بین زنان و مردان وجود ندارد. با این حال، احتمال انجام ماستکتومی در آقایان بیشتر است. زیرا بافت پستان کمتری در سطح سینه دارند. در ادامه همراه ما باشید تا به طور کامل درمورد سطح سرطان سینه و انواع روش‌های درمان سرطان سینه آشنا شویم.
در این مقاله می خوانید :
انواع روش‌های درمان سرطان سینه
برای انجام درمان سرطان سینه، نیازمند مصرف داروهای خاصی هستیم. برخی از درمان‌های دارویی برای سرطان سینه عبارت‌اند از:
شیمی درمانی
شیمی درمانی روشی است که در آن با استفاده از داروی خاص، رشد سلول‌های سرطانی را متوقف می‌کنند. فرد می‌تواند داروهای شیمی درمانی را به صورت خوراکی یا از طریق تزریق داخل ورید یا عضله دریافت کند.
پرتودرمانی
در این روش از اشعه ایکس با انرژی بالا برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. در پرتودرمانی خارجی، از دستگاهی برای ارسال اشعه به ناحیه آسیب دیده بدن استفاده می‌کنند. در پرتودرمانی داخلی از یک ماده رادیواکتیو در سوزن‌ها، کاتترها یا سیم‌هایی استفاده می‌کند که پزشک متخصص در محل سرطان یا در نزدیکی آن قرار می‌دهد.
هورمون درمانی
برخی از سلول‌های سرطانی از هورمون‌ها برای رشد استفاده می‌کنند. هورمون درمانی برای سرطان سینه، هورمون‌ها را از بین می‌برد و یا جلوی عملکرد آن‌ها را می‌گیرد. با انجام این کار از رشد سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کنند.
درمان هدفمند یا تارگت تراپی
در این روش از داروها و سایر موادی که سلول‌های سرطانی را شناسایی و حمله می‌کنند، استفاده می‌شود. تارگت تراپی نسبت به سایر گزینه‌ها آسیب کمتری به سلول‌های سالم می‌رساند. درمان هدفمند شامل آنتی بادی‌های مونوکلونال، مهارکننده‌های کیناز وابسته به سیکلین، مهارکننده‌های تیروزین کیناز، هدف پستانداران از مهارکننده‌های راپامایسین و مهار کننده‌های PARP است.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی(ایمنی درمانی) نوعی درمان بیولوژیک است که در آن از سیستم ایمنی بدن شخص استفاده می‌کنند. موادی که بدن یا آزمایشگاه ایجاد می‌کند قدرت طبیعی بدن را تقویت و بازیابی می‌کند.
انواع جراحی برای سرطان سینه
در صورتی که برای انجام روند درمان سرطان سینه نیازمند جراحی باشیم، جراح ممکن است یک از روش‌های جراحی زیر را توصیه کند:
لومپکتومی
در طی جراحی لامپکتومی، یک جراح بافت سرطانی را برداشته و مقدار کمی از بافت سالم در سینه باقی می‌ماند.
ماستکتومی
ماستکتومی روشی است که در آن جراح کل پستان را خارج می‌کند.
ماستکتومی اصلاح شده روشی است که از آن برای برداشتن کل پستان، بسیاری از غدد لنفاوی زیر بازو، پوشش عضلات قفسه سینه و در بعضی موارد عضلات دیواره قفسه سینه استفاده می‌شود.
در بعضی موارد، فرد می‌تواند عمل جراحی بازسازی پستان را انتخاب کند. این روشی است که در طی آن یک جراح با استفاده از بافت سایر قسمت‌های بدن، کاشت پستان را انجام می‌دهد یا پستان را بازسازی می‌کند.
جراحی بازسازی پستان می‌تواند همزمان با جراحی برای برداشتن سرطان رخ دهد. با این حال ، اگر فردی به پرتودرمانی نیاز دارد ، باید منتظر بماند تا پرتودرمانی کامل شود.
همچنین جراحان می‌توانند تقریباً ۳ یا ۴ ماه پس از جراحی اولیه ، عمل بازسازی نوک پستان و آرئول را نیز انجام دهند.
درمان مرحله صفر سرطان سینه
دو نوع مختلف سرطان پستان در مرحله صفر وجود دارد: کارسینوم مجاری درجا (DCIS) و بیماری پاژه نوک پستان.
DCIS زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های سرطانی در پوشش مجرای پستان ایجاد شوند. اگر سلول‌های سرطانی در سلول‌های پوستی نوک پستان و در بعضی موارد آرئول باشد، پزشک بیماری پاژ نوک پستان را تشخیص می‌دهد.
این امکان وجود دارد که فرد همزمان دچار بیماری DCIS و هم بیماری پاژه باشد. اگر این اتفاق بیفتد، پزشک سرطان پستان را در محل تشخیص می‌دهد.
گزینه های درمانی برای سرطان مرحله صفر عبارت‌اند از:
- لومپکتومی : در حین انجام جراحی لامپکتومی، جراح بخشی از گره لنفاوی نگهبان (SLN) را نیز برای بیوپسی خارج می‌کند. سپس پزشک می
- می‌تواند با انجام پرتودرمانی سلول‌های سرطانی باقیمانده را از بین ببرد و از بروز مجدد سرطان جلوگیری کند.
- ماستکتومی : اگر کسی ماستکتومی انجام دهد، ممکن است پس از آن نیازی به پرتودرمانی نباشد. اگر فردی مناطق وسیعی از DCIS داشته باشد، ممکن است یک جراح ماستکتومی انجام داده و SLN را برای نمونه‌برداری خارج کند.
- هورمون درمانی پس از جراحی : اگر سلول‌های سرطانی گیرنده‌هایی داشته باشند که به هورمون‌های استروژن یا پروژسترون پاسخ می‌دهند، چندین روش درمانی وجود دارد که می‌تواند خطر عود سرطان را کاهش دهد. زنانی که یائسه شده‌اند از یک مهارکننده آروماتاز استفاده می‌کنند و بقیه از تاموکسیفن استفاده می‌کنند.
درمان مراحل سرطان پستان ۱-۳
افراد مبتلا به سرطان پستان در مرحله ۱ معمولاً ابتدا تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند و سپس پرتودرمانی می‌شوند. اگر سرطان در مرحله ۲ یا ۳ باشد، پزشک برخی از درمان‌های دارویی را قبل از جراحی برای شما تجویز می‌کند. اگر شخصی قبل از جراحی هرگونه درمانی را شروع کند، پزشکان آن را درمان نئوادجوانت می‌نامند. به هر درمانی که پس از جراحی انجام شود ، درمان کمکی گفته می‌شود.
برخی از عوامل بر آنچه فرد تحت درمان قرار می گیرد تأثیر می‌گذارد. این شامل:
- گیرنده‌های هورمونی در سلول‌های سرطانی
- پروتئین های HER2 بر روی سلول‌های سرطانی
- پیشرفت سرطان
- یائسگی
درمان‌های دارویی قبل و بعد از جراحی شامل موارد زیر است:
- شیمی‌درمانی
- درمان هدفمند که پروتئین های HER2 را هدف قرار می‌دهد (هرسپتین و پرجتا)
- هورمون درمانی (مهار کننده‌های تاموکسیفن و آروماتاز)
در صورت نیاز ممکن است، پزشک متخصص ترکیبی از درمان‌های فوق را برای بیمار خود توصیه کند.
مرحله ۱ سرطان پستان
هنگامی که فردی دچار مرحله ۱ سرطان پستان است، درمان معمولاً شامل جراحی و به دنبال آن پرتودرمانی است. گاهی اوقات ، اگر فردی تحت عمل جراحی ماستکتومی قرار گیرد ، ممکن است همزمان بازسازی پستان انجام شود.
زنان بالای ۷۰ سال ممکن است پس از ماستکتومی به پرتودرمانی احتیاج نداشته باشند، به شرطی که هیچ‌یک از غدد لنفاوی سرطان نداشته باشند، طول تومور کوچکتر از ۲ سانتی‌متر و سرطان گیرنده استروژن مثبت بود، یا گیرنده پروژسترون مثبت است.
مرحله ۲ سرطان پستان
در مرحله ۲ سرطان پستان، سلول‌های سرطانی به غدد لنفاوی مجاور گسترش یافته‌اند. به طور مشابه مرحله ۱، درمان معمولاً با جراحی لامپکتومی یا ماستکتومی آغاز می‌شود. پزشکان معمولاً پرتودرمانی را پس از جراحی پیشنهاد می‌کنند. با این حال، اگر پس از آن فرد به شیمی‌درمانی نیاز داشته باشد، پرتودرمانی بعد از شیمی درمانی انجام می‌شود.
گاهی اوقات، ممکن است فرد قبل از جراحی هورمون درمانی و شیمی درمانی را شروع کند، خصوصاً اگر تومور به ویژه بزرگ باشد و در غدد لنفاوی نیز در حال رشد باشد. پزشک متخصص همچنین ممکن است موارد زیر را پیشنهاد کند:
- شیمی درمانی
- داروهای هدفمند HER2
- هورمون درمانی
مرحله ۳ سرطان پستان
وقتی یک تومور بزرگتر از ۵ سانتی متر طول دارد و در هر دو عضله بالای و زیر پستان رشد می‌کند، فرد مرحله ۳ سرطان پستان دارد. همچنین ممکن است تعداد قابل توجهی سلول سرطانی در غدد لنفاوی وجود داشته باشد. در این مرحله، تومورهای ثانویه می‌توانند در مناطق دیگر بدن رشد کنند. وقتی این اتفاق می‌افتد، پزشکان سرطان را متاستاتیک می‌نامند. بیشتر افراد برای کاهش اندازه تومور قبل از جراحی درمان را شروع می‌کنند. در صورت کوچک شدن تومور، ممکن است جراح فقط جراحی لومپکتومی را انجام دهد.
داروهایی که می‌توانند تومورهای HER2 مثبت را کوچک کنند شامل هرسپتین و پرجتا هستند. اگر این داروها موثر نباشند ، پزشک به جای جراحی لامپکتومی، ماستکتومی را توصیه می‌کند.
پس از جراحی
فرد به احتمال زیاد پرتودرمانی خواهد شد. افرادی که تومورهای HER2 مثبت داشتند، ممکن است به مدت ۱ سال بعد از جراحی با هرسپتین و احتمالاً پرجتا ادامه دهند. درمان بسته به میزان پاسخ‌دهی تومور به روش‌های درمانی قبل و بعد از جراحی متفاوت است.
درمان مرحله ۴ سرطان پستان با استفاده از انواع روش‌های درمان سرطان سینه
پزشکان بعضی اوقات از مرحله ۴ سرطان پستان به عنوان سرطان متاستاتیک یاد می‌کنند. این بدان معنی است که سرطان فراتر از غده‌های پستان و لنفاوی گسترش یافته و تومورهای ثانویه در مناطق دیگر بدن در حال رشد هستند. این نواحی معمولاً شامل استخوان‌ها، کبد، ریه‌ها و سایر اندام‌هایی است که خون زیادی دریافت و پردازش می‌کنند.
در این مرحله، داروها گزینه های اصلی درمانی هستند. با این حال، یک جراح ممکن است تومورها را برداشته تا از پیشرفت سریع عوارض جلوگیری کند. داروهای اصلی که مرحله ۴ سرطان پستان را درمان می‌کنند عبارتند از:
- هورمون درمانی
- داروهای هدفمند (سرطان پستان HER2 مثبت)
- شیمی درمانی
- ایمونوتراپی
- در صورت صلاح دید پزشک متخصص ترکیبی از موارد بالا انجام خواهدشد.
ممکن است فردی برای درمان تومورهای ثانویه در سایر قسمت‌های بدن تحت پرتودرمانی یا شیمی درمانی منطقه‌ای قرار گیرد. هدف کاهش سرعت و جلوگیری از عوارض بعدی در عین کاهش علائم است.
درمان سرطان پستان سه برابر منفی
سرطان سینه منفی سه‌گانه ۱۰-۲۰٪ سرطان‌های پستان را تشکیل می‌دهد. این نوع سرطان پستان به هورمون درمانی یا درمانی که سلول‌های سرطانی را با پروتئین‌های HER2 درمان می‌کند، پاسخ نمی‌دهد. به همین دلیل، سرطان سینه منفی سه گانه گزینه‌های درمانی کمتری دارد. گزینه‌های درمان عبارتند از:
- عمل جراحی
- پرتو درمانی
- شیمی درمانی
سرطان پستان با منفی‌سه‌گانه تمایل به تحت تأثیر قرار دادن افراد زیر ۵۰ سال دارد و شیوع آن بیشتر در زنان سیاه پوست و اسپانیایی است. همچنین نسبت به سایر انواع سرطان پستان تهاجمی‌تر است.
به طورکلی
نوع درمانی که فرد برای سرطان پستان دریافت می‌کند به نوع سرطان و شدت آن بستگی دارد. افراد مبتلا به سرطان پستان در مراحل ۰-۲ معمولاً به جراحی و پرتودرمانی نیاز دارند. در مراحل ۳–۴، فرد ممکن است به ترکیبی از روش‌های درمانی نیاز داشته باشد. برخی از این روش‌های درمانی بیشتر از درمان جراحی به درمان دارویی متمرکز هستند. سرطان سینه منفی‌سه‌گانه، گزینه‌های درمانی کمتری دارد چراکه سلول های سرطانی به درمان‌های هورمون و HER2 پاسخ نمی‌دهند.
احتمال ابتلا به سرطان سینه در افرادی که یکی از اعضای خانوده‌شان دچار این بیماری بوده‌اند، ممکن است بالاتر باشد.
با توجه به روش‌های درمانی امروزه احتمال فوت با سرطان سینه به شدت کاهش یافته است.
