سارکوم نوعی سرطان است که می‌تواند در نقاط مختلف بدن فرد ایجاد شود. سارکوم اصطلاح کلی برای گروه وسیعی از سرطان‌ها است که از استخوان‌ها و در بافت‌های نرم (سارکوم بافت نرم) شروع می‌شود. سارکوم بافت نرم در بافت‌هایی تشکیل می‌شود که سایر ساختارهای بدن را به هم متصل می‌کند، احاطه می‌کنند. این شامل ماهیچه‌ها، چربی‌ها، رگ‌های خونی، اعصاب، تاندون‌ها و پوشش مفاصل فرد می‌شود. بیش از ۷۰ نوع سارکوم وجود دارد. درمان سارکوم بسته به نوع سارکوم، محل و سایر عوامل متفاوت است.
سارکوم بافت‌های نرم سرطان‌های غیر معمولی هستند که در چربی، ماهیچه، بافت همبند، غلاف عصبی و عروق ایجاد می‌شوند. در ایالات متحده، سالانه تنها حدود ۱۳۰۰۰ سارکوم بافت نرم در مقایسه با حدود ۲۰۰۰۰۰ سرطان ریه در سال وجود دارد. آن‌ها می‌توانند در هر نقطه از بدن ظاهر شوند. حدود نیمی از سارکوم‌های بافت نرم در اندام‌ها و حدود یک سوم در شکم رخ می‌دهند.
در این مقاله می خوانید :
علت سرطان سارکوم چیست؟
مشخص نیست که چه چیزی باعث بیشتر سارکوم‌ها می‌شود. به طور کلی، سرطان زمانی شکل می‌گیرد که تغییرات (جهش) در DNA درون سلول‌ها اتفاق بیفتد. DNA درون یک سلول در تعداد زیادی ژن مجزا بسته بندی می‌شود. که هر کدام شامل مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها است. که به سلول می‌گوید که چه وظایفی را انجام دهد و همچنین چگونه رشد کند و تقسیم شود.
جهش‌ها ممکن است به سلول‌ها بگویند که به طور غیرقابل کنترلی رشد و تقسیم شوند. و زمانی که سلول‌های طبیعی می‌میرند به زندگی خود ادامه دهند. اگر این اتفاق بیافتد، سلول‌های غیرطبیعی تجمع یافته می‌توانند تومور ایجاد کنند. سلول‌ها می‌توانند جدا شوند و به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابند(متاستاز).
سارکوم مانند سایر سرطان‌ها در اثر تغییرات ژنی یا جهش در بافتی که تومور از آن منشاء می‌گیرد ایجاد می‌شود. این جهش‌ها با فرکانس پایین اتفاق می‌افتند. و اگر فردی بدشانس باشد که این جهش‌ها را در ژن‌هایی که رشد سلولی را کنترل می‌کنند داشته باشد. می‌تواند به سارکوم مبتلا شود. هر چیزی که میزان جهش ژنی را افزایش دهد می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد. قرار گرفتن در معرض عوامل خاصی که می‌تواند خطر ابتلا به سارکوم را افزایش دهد شامل پرتودرمانی و برخی مواد شیمیایی و سرطان‌زا خطر ابتلا به سارکوم را افزایش می‌دهد. افراد نادری با شرایط ژنتیکی زمینه‌ای مانند نوروفیبروماتوز، سندرم گاردنر و سندرم لی فراومنی وجود دارند که آن‌ها را مستعد ابتلا به سارکوم می‌کند.
انواع سارکوم‌ها
سارکوم‌ها انواع مختلفی داردند. در اینجا برخی از آن‌ها را نام برده‌ایم.
- آنژیوسارکوم
- کندروسارکوم
- درماتوفیبروسارکوم پروتوبرانس
- تومورهای سلول گرد کوچک دسموپلاستیک
- سارکوم اپیتلیوئیدی
- سارکوم یوینگ
- تومور استرومایی دستگاه گوارش GIST))
- سارکوم کاپوزی
- لیومیوسارکوم
- لیپوسارکوم
- تومورهای بدخیم غلاف عصبی محیطی
- میکسوفیبروسارکوم
- استئوسارکوم
- رابدومیوسارکوم
- سارکوم بافت نرم
- تومور فیبری منفرد
- سارکوم سینوویال
- سارکوم پلئومورفیک تمایز نیافته
چه عواملی خطر مبتلا شدن به سرطان سارکوم را افزایش می‌دهد؟
عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به سارکوم را افزایش دهند عبارتند از:
سندرم‌های ارثی
برخی از سندرم‌ها که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهند. این‌ها ممکن است از والدین به فرزندان منتقل شوند. نمونه‌هایی از سندرم‌هایی که خطر سارکوم را افزایش می‌دهند شامل رتینوبلاستوما خانوادگی و نوروفیبروماتوز نوع ۱ است.
پرتودرمانی برای سرطان
پرتودرمانی برای سرطان، خطر ابتلا به سارکوم را در آینده افزایش می‌دهد.
تورم مزمن غدد لنفاوی
تورم غدد لنفاوی ناشی از ذخیره مایع لنفاوی است. که زمانی رخ می‌دهد که سیستم لنفاوی مسدود یا آسیب دیده باشد. خطر ابتلا به نوعی سارکوم به نام آنژیوسارکوم را افزایش می‌دهد.
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی
برخی از مواد شیمیایی، مانند برخی از مواد شیمیایی صنعتی و علف کش‌ها، می‌توانند خطر ابتلا به سارکوم را که بر کبد تأثیر می‌گذارد، افزایش دهند.
قرار گرفتن در معرض ویروس‌ها
ویروسی به نام هرپس ویروس انسانی ۸ می‌تواند خطر ابتلا به نوعی از سارکوم به نام سارکوم کاپوزی را در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف افزایش دهد.
علائم و نشانه‌های سارکوم چیست؟
نشانه‌ها و علائم این بیماری عبارت است از؛ توده‌ای که می‌تواند از طریق پوست احساس شود. که ممکن است دردناک باشد یا نباشد. شکستگی استخوانی که به طور غیرمنتظره اتفاق می‌افتد. درد شکم، استخوان درد و همچنین کاهش وزن چشمگیر از دیگر نشانه‌های سرطان سارکوم هستند.
سرطان سارکوم چگونه تشخیص داده می‌شود؟
اگر پزشک فکر کند که ممکن است فرد سارکوم داشته باشد، احتمالاً به معاینه و آزمایشات کامل نیاز خواهد داشت. از جمله نمونه‌ای از سلول‌های تومور که بیوپسی نامیده می‌شود. تست‌های تصویربرداری مانند سی تی اسکن، سونوگرافی یا MRI برای کمک به دیدن داخل بدن فرد و اسکن استخوان استئوسارکوم (سرطان سارکومی که روی استخوان‌ها اثر می‌گذارد). انجام می‌شود.
درمان‌های سرطان سارکوم چگونه است؟
نحوه درمان سارکوم بستگی به نوع سرطان سارکوم فرد، اینکه در کجای بدن فرد قرار دارد، چقدر توسعه یافته است و اینکه آیا به سایر قسمت‌های بدن او گسترش یافته یا متاستاز داده است یا خیر. بستگی دارد. در این قسمت رایج‌ترین روش‌های درمان سرطان سارکوم را توضیح داده‌ایم. این روش‌‌ها عبارتند از؛
درمان سارکوم با جراحی
جراحی تومور را از بدن فرد خارج می‌کند. در بیشتر موارد استئوسارکوم، پزشک می‌تواند فقط سلول‌های سرطانی را از بین ببرد و فرد نیز نیازی به برداشتن دست یا پای خود ندارد.
پرتو درمانی برای درمان سارکوم
پرتو می‌تواند تومور را قبل از جراحی کوچک کند یا سلول‌های سرطانی باقی مانده پس از جراحی را از بین ببرد. اگر جراحی گزینه‌ی درمان نباشد. پرتو درمانی می‌تواند درمان اصلی باشد. همچنین داروهای شیمی درمانی را می‌توان به جای جراحی نیز استفاده کرد. شیمی درمانی اغلب اولین درمان، در زمانی است که سرطان گسترش یافته است.
ایمونوتراپی برای درمان سرطان سارکوم
ایمونوتراپی یک درمان دارویی است که از سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان استفاده می‌کند. سیستم ایمنی بدن که با بیماری مبارزه می‌کند ممکن است به سرطان حمله نکند زیرا سلول‌های سرطانی پروتئین‌هایی تولید می‌کنند که سلول‌های سیستم ایمنی را کور می‌کند. داروهای ایمونوتراپی با تداخل در این فرآیند کار می‌کنند. به همین علت می‌توانند در درمان موثر باشند.
استفاده از درمان‌های هدفمند برای درمان سرطان سارکوم
درمان‌های هدفمند، درمان‌های جدیدتری هستند که از داروها یا نسخه‌های دست‌ساز آنتی‌بادی‌های سیستم ایمنی برای جلوگیری از رشد سلول‌های سرطانی استفاده می‌کنند. و در عین حال سلول‌های طبیعی را بدون آسیب می‌گذارند.
