سرطان طحال بیماری است که در آن سلول های غیر طبیعی به سرعت تکثیر می شوند و شروع به تداخل در عملکرد طبیعی اندام می کنند. طحال که در پشت قفس سینه قرار دارد بخشی از سیستم لنفاوی بدن است. سرطان طحال غیرمعمول است ، به این دلیل که به ندرت در درون اندام ایجاد می شود. اکثر موارد وقتی اتفاق می افتد که بیماری از قسمت دیگری از بدن به طحال سرایت کند. سرطان های مهاجم به طور معمول یا لنفوم هستند که از جایی دیگر در سیستم لنفاوی نشات می گیرند یا لوسمیا ، که سرطان خون در سیستم گردش خون هستند.
بدون کنترل ، سرطان طحال می تواند تهدیدی جدی برای سلامتی باشد. چشم انداز فرد مبتلا به این بیماری به عوامل مختلفی از جمله سن ، وضعیت کلی سلامتی ، نوع سرطان درگیر ، مرحله رشد آن و اینکه آیا سرطان از طحال منشا گرفته یا از مکانی دیگر به اندام حمله کرده است ، بستگی خواهد داشت.
در این مقاله می خوانید :
علائم سرطان طحال چیست؟
یک فرد مبتلا به سرطان طحال ممکن است موارد زیر را تجربه کند:
- تورم غدد لنفاوی
- کاهش مقاومت در برابر عفونت
- کاهش وزن بدون دلیل
- تب و تعریق شبانه
- درد مفصل و استخوان
- کم خونی و خستگی
- کبودی مکرر
- ناراحتی یا درد شکم
- فشار قفسه سینه و سرفه مزمن
در موارد نادر ، سرطان طحال از شدت عفونت یا پارگی عضو می تواند به یک فوریت پزشکی تبدیل شود. هر کسی که ضربان قلب سریع ، تعریق شبانه ، آبی شدن رنگ لب ها و نوک انگشتان را تجربه کند ، باید با شماره ۱۱۵ تماس گرفته یا به نزدیکترین مرکز فوریت های پزشکی مراجعه کند.
چه عواملی باعث سرطان طحال می شوند؟
سرطان های طحال به طور معمول ثانویه هستند ، به این معنی که از جاهای دیگر سرچشمه می گیرند و به طحال گسترش می یابند. شایع ترین دلایل سرطان طحال ، لنفوم و سرطان خون است. بعضی اوقات ، سرطان های دیگر مانند سینه ، ریه ، معده ، لوزالمعده ، کبد یا روده بزرگ منبع بدخیمی هستند.
نوعی سرطان وجود دارد که در طحال ایجاد می شود. اصطلاح پزشکی آن لنفوم ناحیه حاشیه طحال است. به طور خلاصه SMZL. این یک سرطان نادر است که فقط حدود دو درصد از کل لنفوم ها را شامل می شود.
عوامل خطر
هر عاملی که احتمال ابتلا به یک بیماری را افزایش دهد، عامل خطر آن بیماری محسوب می شود. از آنجا که شایع ترین دلیل سرطان طحال لنفوم و سرطان خون است، عوامل خطر این بیماری ها، عامل خطر بیماری سرطان طحال نیز محسوب می شود.
عوامل خطرساز برای لنفوم شامل موارد زیر می باشد:
- سن بالا : با افزایش سن احتمال ابتلا به بسیاری از بیماری ها از جمله انواع سرطان افزایش می یابد.
- جنسیت: به طور کلی مردان بیش از خانم ها به این بیماری دچار می شوند.
- ضعف سیستم ایمنی بدن
- عفونت های ویروسی مانند اپشتین بار
عوامل خطر سرطان خون عبارتند از:
- مصرف دخانیات
- قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خطرناک
- درمان های قبلی سرطان
- سابقه خانوادگی بیماری
چگونه سرطان طحال تشخیص داده می شود؟
روش های متفاوتی برای بررسی وجود سرطان طحال وجود دارد که اکثرا برای یک تشخیص دقیق از ترکیبی از روش های زیر جهت تشخیص سرطان طحال استفاده می شود:
معاینه فیزیکی:
پزشک برای یافتن شواهد رشد سرطان شما را بررسی خواهد کرد. وی همچنین در مورد سابقه پزشکی شما و عوامل خطر احتمالی سوالاتی را می پرسد.
آزمایش خون:
آزمایش خون فاکتورهای مختلف موجود در خون از جمله گلبول های قرمز ، گلبول های سفید ، پلاکت ها ، هموگلوبین و سایر عناصر ترکیبی را اندازه گیری می کند. مواردی که خارج از پارامترهای نرمال هستند اغلب نشانه یک مسئله پزشکی اساسی هستند.
نمونه برداری از مغز استخوان:
پزشک به طور معمول نمونه ای از مغز استخوان را از پشت استخوان ران استخراج می کند. این نمونه برای بررسی وجود نشانه هایی از لنفوم و سرطان خون تجزیه و تحلیل خواهد شد.
تصویربرداری پزشکی:
سی تی اسکن ، اسکن PET و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI ) می تواند به تشخیص سرطان طحال کمک کند.
جراحی اسپلنکتومی:
برای تأیید وجود سرطان ، پزشک ممکن است ترتیبی دهد که شما یک عمل جراحی به نام اسپلنکتومی انجام دهید. این شامل برداشتن بخشی یا کل طحال است. یک نمونه بافت برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه پزشکی ارسال می شود. طی چند روز تا چند هفته بعد نتایج آزمایش را دریافت خواهید کرد.
اگر به سرطان طحال مبتلا شده باشید ، پزشک یا آنکولوژیست مرحله رشد آن را ارزیابی می کنند. او اندازه و وضعیت تومورها و شیوع کلی سرطان را در بدن تعیین می کنند. مراحل سرطان به طور کلی از ۰ تا ۴ درجه بندی می شود ، مرحله ۴ پیشرفته ترین و بنابراین جدی ترین مرحله بیماری است.
چگونه سرطان طحال درمان می شود؟
درمان سرطان طحال به عوامل مختلفی بستگی دارد ، از جمله بیماری خاص درگیر ، سن بیمار ، مرحله رشد سرطان و جایی از بدن که سرطان در آنجا وجود دارد:
جراحی:
اسپلنکتومی به همان اندازه که یک روش تشخیصی است یک روش درمانی هم هست.
پرتودرمانی:
متخصصان انکولوژی از پرتودرمانی برای از بین بردن سلول های سرطانی در یک منطقه خاص استفاده می کنند ، این روش بیشتر برای لنفوم رایج است.
شیمی درمانی:
شیمی درمانی وسیله ای موثر در از بین بردن سلولهای سرطانی است که از محل شروع گسترش یافته اند. داروهای شیمی درمانی به همه جای بدن سرک می کشند و با سلول های سرطانی که در بدن پخش شده اند مبارزه می کنند.
پیوند سلول های بنیادی:
پرتودرمانی و شیمی درمانی هم سلول های سالم و سلول های بد را از بین می برند. با تزریق سلول های بنیادی به بیمار که اغلب از یک اهداکننده عاری از سرطان حاصل می شود ، می توان این مسئله را خنثی کرد. این سلولهای بنیادی تولید مثل سلولهای خونی سالم را افزایش می کنند.
درمان های بیولوژیکی یا ایمنی:
این موارد روش های جدیدتری برای مبارزه با سرطان هستند که سیستم ایمنی بدن را برای مقابله با سرطان تقویت می کنند.
درمان هدفمند:
داروهای هدفمند درمانی از جهش های خاص مرتبط با برخی سلول های سرطانی برای جلوگیری از رشد، تکثیر و گسترش آنها بهره برداری می کنند. در این روش آنها بجای تخریب ساده سرطان ، متفاوت از داروهای شیمی درمانی عمل می کنند. داروهای هدفمند درمانی گاهی اوقات همراه با شیمی درمانی مورد استفاده قرار می گیرند.
نظارت فعال:
نظارت فعال رویکرد صبر و انتظار برای درمان سرطان طحال است. در این حالت وضعیت بیمار کنترل می شود اما تحت درمان قرار نمی گیرد ، مگر اینکه یا با تغییر در علائم یا نتایج آزمایش ، بهترین روش برای درمان سرطان مشخص شود.
درمان همچنین شامل آنتی بیوتیک ها ، برای حفظ سلامت بیمار در حالی که سیستم ایمنی بدن تخلیه می شود و داروهای مختلف برای سرکوب عوارض جانبی ناخوشایند درمان های سرطانی است.
موفقیت در درمان به عوامل مختلفی بستگی دارد ، از جمله اینکه سرطان زودهنگام یا با تاخیر تشخیص داده شده باشد. به طور کلی ، هرچه زودتر تشخیص داده شود ، احتمال درمان بیماری بیشتر است. افرادی که تحت درمان سرطان طحال قرار دارند برای عود احتمالی نیاز به نظارت دارند.
چگونه از سرطان طحال پیشگیری کنیم؟
اجتناب از سرطان طحال عمدتا در مورد جلوگیری از انواع سرطان هایی است که از جاهای دیگر بدن به طحال منتقل می شوند. یکی از اینها لنفوم غیر هوچکین است. که هپاتیت C با پیشرفت آن در ارتباط است. هپاتیت C از طریق رابطه جنسی محافظت نشده ، سرنگ های مشترک ، یا استفاده از سوزن های غیر بهداشتی برای سوراخ کردن یا خال کوبی قابل انتقال است. پیشگیری از هپاتیت C می تواند به عنوان یک اقدام پیشگیرانه برای سرطان طحال محسوب شود.
افزایش بیش از حد وزن نیز به لنفوم غیر هوچکین مرتبط بوده است. یک رژیم غذایی سالم و ورزش احتمال این بیماری را کاهش می دهد ، و بسیاری از مزایای دیگر را نیز به همراه دارد.
