سرطانی که از روده بزرگ شروع می‌شود سرطان روده بزرگ نامیده می‌شود، در حالی که سرطان در راست روده به عنوان سرطان راست روده شناخته می‌شود. سرطان‌هایی که بر روی هر یک از این اندام ها تأثیر می‌گذارند ممکن است سرطان روده بزرگ نامیده شود. اگرچه در همه موارد صادق نیست، اما اکثر سرطان‌های روده بزرگ به طور کلی با گذشت زمان از پولیپ‌های آدنوماتوز (پیش سرطانی) ایجاد می‌شوند. پولیپ‌ها می‌توانند پس از ایجاد یک سری جهش (ناهنجاری) در DNA سلولی آنها تغییر کنند. برخی از عوامل خطر سرطان روده بزرگ شامل: سابقه خانوادگی سرطان روده بزرگ یا راست روده، رژیم غذایی ، مصرف الکل ، سیگار کشیدن و بیماری التهابی روده است.
سرطان روده بزرگ نیاز به مراقبت متخصص دارد. سرطان روده بزرگ اصطلاحی است برای سرطان‌های موجود در کولون یا راست روده که با هم روده بزرگ را تشکیل می‌دهند. این سرطان، یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها است که هم مردان و هم زنان را درگیر می‌کند. درمانها و عوارض جانبی این بیماری ممکن است کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد. به همین دلیل مهم است که به پزشکان متخصص در این نوع سرطان مراجعه کنید. متخصصان گوارش و انکولوژیست‌ها می‌توانند در درمان قطعی سرطان روده بزرگ به فرد کمک کنند.
در این مقاله می خوانید :
تشخیص سرطان روده بزرگ
راه های تشخیص سرطان روده بزرگ شامل:
غربالگری سرطان روده بزرگ
پزشکان برای بررسی علائم سرطان روده بزرگ یا پولیپ روده بزرگ غیر سرطانی، آزمایشات غربالگری خاصی را برای افراد سالم و بدون علائم توصیه می‌کنند. یافتن سرطان روده بزرگ در اولین مرحله، بیشترین شانس را برای درمان فراهم می‌کند. نشان داده شده است که غربالگری خطر مرگ ناشی از سرطان روده را کاهش می‌دهد.
پزشکان به طور کلی توصیه می‌کنند افرادی که در خطر کمتری از ابتلا به سرطان روده هستند، در حدود ۵۰ سالگی شروع به غربالگری کنند. اما افرادی که در معرض خطر بیشتری هستند، مانند کسانی که سابقه خانوادگی سرطان روده بزرگ یا میراث آفریقایی-آمریکایی دارند، باید زودتر غربالگری را در در برنامه خود قرار دهند.
چندین گزینه غربالگری وجود دارد. هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. در مورد گزینه‌های موجود با پزشک خود صحبت کنید، و با هم می‌توانید تصمیم بگیرید که کدام آزمایش برای فرد مناسب است. اگر از کولونوسکوپی برای غربالگری استفاده می‌شود، پولیپ‌ها می‌توانند در حین عمل قبل از تبدیل شدن به سرطان برداشته شوند.
اگر علائم و نشانه های فرد نشان می‌دهد که ممکن است سرطان روده بزرگ داشته باشید، پزشک ممکن است یک یا چند آزمایش و روش را توصیه کند ، از جمله:
استفاده از یک محدوده برای بررسی قسمت داخلی روده بزرگ (کولونوسکوپی). کولونوسکوپی از یک لوله بلند، انعطاف پذیر و باریک متصل به دوربین فیلمبرداری و مانیتور برای مشاهده کل روده بزرگ و راست روده استفاده می‌کند. در صورت یافتن ناحیه مشکوک، پزشک می‌تواند ابزارهای جراحی را از لوله عبور داده و نمونه‌های بافتی (بیوپسی) را برای تجزیه و تحلیل و برداشتن پولیپ‌ها بگیرد.
آزمایش خون. هیچ آزمایش خونی نمی‌تواند به فرد بگوید که سرطان روده دارید. اما پزشک ممکن است خون فرد را برای سرنخ‌هایی در مورد سلامت کلی فرد مانند آزمایش عملکرد کلیه و کبد آزمایش کند.
پزشک همچنین ممکن است خون فرد را برای یک ماده شیمیایی که گاهی اوقات توسط سرطان روده بزرگ (آنتی ژن carcinoembryonic یا CEA) تولید می‌شود ، آزمایش کند. میزان CEA در خون فرد که با گذشت زمان پیگیری می‌شود، ممکن است به پزشک در درک علائم و اینکه آیا سرطان فرد به درمان پاسخ می‌دهد یا خیر، کمک کند.
آزمایش مرحله بندی سرطان روده بزرگ
در صورت تشخیص سرطان روده بزرگ ، پزشک ممکن است آزمایشاتی را برای تعیین میزان (مرحله) سرطان توصیه کند. مرحله بندی به پزشک کمک می‌کند تعیین کند که کدام درمان برای فرد مناسب‌تر است.
آزمایشات مرحله بندی ممکن است شامل روش‌های تصویربرداری مانند سی‌تی‌اسکن شکم ، لگن و قفسه سینه باشد. در بسیاری از موارد ، مرحله سرطان فرد ممکن است تا بعد از جراحی سرطان روده بزرگ به طور کامل مشخص نشود.
مراحل سرطان روده بزرگ با اعداد رومی از ۰ تا IV نشان داده می شود، و پایین‌ترین مراحل نشان‌دهنده سرطان است که محدود به پوشش داخلی روده بزرگ است. در مرحله چهارم، سرطان پیشرفته در نظر گرفته می‌شود و به سایر نواحی بدن گسترش یافته (متاستاز داده شده است).
گزینه هایی برای درمان قطعی سرطان روده بزرگ
اگر سرطان روده بزرگ زود تشخیص داده شود، ممکن است با کولونوسکوپی درمان شود تا پولیپ‌ها یا سلولهای سرطانی از پوشش روده بزرگ حذف شوند. بیماری‌های پیشرفته ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند تا قسمتی یا در موارد نادر کل روده برداشته شود. سایر گزینه‌های درمانی شامل ایمونوتراپی، درمان هدفمند، شیمی درمانی و پرتودرمانی است. تیم چند رشته‌ای از متخصصان سرطان روده بزرگ به سوالات بیمار پاسخ می‌دهد و گزینه‌های درمانی را بر اساس تشخیص و نیازهای منحصر به فرد به بیمار توصیه می‌کند.
جراحی سرطان روده بزرگ در مراحل اولیه
جراحی رایج‌ترین درمان برای این نوع سرطان است و ممکن است شامل برداشتن تومورها، بخش یا بخش‌های آسیب دیده روده بزرگ و غدد لنفاوی مجاور باشد. اگر سرطان روده بزرگ بسیار کوچک باشد، پزشک ممکن است روشی با حداقل تهاجم نسبت به جراحی را توصیه کند، مانند:
- برداشتن پولیپ‌ها در طول کولونوسکوپی(پلی پکتومی). اگر سرطان کوچک، موضعی، کاملاً درون یک پولیپ باشد و در مراحل اولیه باشد، پزشک ممکن است بتواند آن را در طول کولونوسکوپی به طور کامل حذف کند. برداشتن آندوسکوپی مخاط. پولیپ‌های بزرگتر ممکن است در حین کولونوسکوپی با استفاده از ابزارهای مخصوص برای برداشتن پولیپ و مقدار کمی از پوشش داخلی روده بزرگ در یک روش موسوم به برداشتن آندوسکوپی مخاط برداشته شوند.
- جراحی با حداقل تهاجم (جراحی لاپاراسکوپی). پولیپ‌هایی که در طول کولونوسکوپی قابل برداشتن نیستند ممکن است با استفاده از جراحی لاپاراسکوپی برداشته شوند. در این روش، جراح عمل را از طریق چندین برش کوچک در دیواره شکم انجام می‌دهد و ابزارهایی را با دوربین‌های متصل شده قرار می‌دهد که روده بزرگ را روی یک مانیتور ویدئویی نمایش می‌دهد. جراح همچنین ممکن است از گره‌های لنفاوی ناحیه‌ای که سرطان در آن قرار دارد نمونه‌برداری را انجام دهد.
جراحی برای سرطان روده پیشرفته تر
اگر سرطان به داخل روده بزرگ یا از طریق روده بزرگ پخش شده است ، جراح ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
- کولکتومی جزئی در طی این روش، جراح قسمتی از روده بزرگ که حاوی سرطان است، همراه با حاشیه‌ای از بافت طبیعی در دو طرف سرطان خارج می‌کند. جراح اغلب قادر است قسمت‌های سالم روده بزرگ یا راست روده را دوباره به هم وصل کند. این روش را می‌توان با روش کم تهاجمی (لاپاراسکوپی) انجام داد.
- جراحی برای ایجاد راهی برای خروج مواد زائد از بدن. هنگامی که امکان اتصال مجدد بخش های سالم کولون یا راست روده وجود ندارد، ممکن است به استومی نیاز داشته باشید. این روش شامل ایجاد حفره‌ای در دیواره شکم از قسمتی از روده باقی مانده برای دفع مدفوع در کیسه‌ای است که به طور ایمن روی دهانه قرار می‌گیرد.
- حذف غدد لنفاوی. غدد لنفاوی مجاور نیز معمولاً در حین جراحی سرطان روده برداشته می‌شوند و از نظر سرطان مورد آزمایش قرار می گیرند.
جراحی سرطان پیشرفته
اگر سرطان بسیار پیشرفته است یا سلامت کلی بسیار ضعیف باشد، جراح ممکن است یک عمل جراحی را برای رفع انسداد روده بزرگ یا سایر شرایط به منظور بهبود علائم توصیه کند. این جراحی برای درمان سرطان انجام نمی‌شود، بلکه برای تسکین علائم و نشانه‌ها، مانند انسداد، خونریزی یا درد است.
در موارد خاصی که سرطان فقط به کبد یا ریه سرایت کرده است اما سلامت کلی فرد در غیر این صورت خوب است، پزشک ممکن است جراحی یا سایر درمان‌های موضعی را برای ازبین‌بردن سرطان توصیه کند. شیمی درمانی ممکن است قبل یا بعد از این نوع روش ها استفاده شود. با این روش فرصتی برای رهایی از سرطان در طولانی مدت فراهم می‌شود.
پرتو درمانی
پرتودرمانی اغلب قبل یا بعد از جراحی برای کوچک کردن تومورها یا از بین بردن سلول های سرطانی انجام می شود. پرتودرمانی از منابع انرژی قوی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می‌کند. ممکن است برای کوچک کردن یک سرطان بزرگ قبل از عمل استفاده شود تا راحت تر برداشته شود.
وقتی جراحی جز گزینه های درمانی نیست، ممکن است از پرتودرمانی برای تسکین علائم مانند درد استفاده شود. گاهی اوقات اشعه با شیمی درمانی ترکیب می شود.
شیمی درمانی
شیمی درمانی اغلب قبل یا بعد از جراحی برای کوچک کردن تومورها یا از بین بردن سلول های سرطانی انجام می‌شود ، به ویژه اگر سرطان به سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته باشد. شیمی درمانی از داروها برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می‌کند. اگر سرطان توسعه یافته است یا به غدد لنفاوی گسترش یافته است، شیمی درمانی برای سرطان روده بزرگ معمولاً پس از عمل جراحی انجام می شود. به این ترتیب، شیمی درمانی ممکن است سلولهای سرطانی باقی مانده در بدن را از بین ببرد و خطر عود سرطان را کاهش دهد. شیمی درمانی همچنین ممکن است قبل از عمل برای کوچک کردن یک سرطان بزرگ مورد استفاده قرار گیرد تا حذف آن با جراحی آسان تر شود. شیمی درمانی همچنین می‌تواند برای تسکین علائم سرطان روده بزرگ که با جراحی برطرف نمی‌شوند یا به مناطق دیگر بدن گسترش یافته‌اند ، استفاده شود. گاهی اوقات با پرتودرمانی ترکیب می‌شود.
برای برخی از افراد مبتلا به سرطان روده بزرگ مرحله III کم خطر، یک دوره شیمی درمانی کوتاه‌تر پس از جراحی ممکن است امکان پذیر باشد. این روش ممکن است عوارض جانبی را در مقایسه با دوره شیمی درمانی سنتی کاهش دهد و ممکن است به همان اندازه موثر باشد.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی ممکن است برای بیمارانی که سرطان آنها دارای ویژگی‌های ژنومی خاصی است گزینه‌ای مناسب باشد. ایمونوتراپی یک درمان دارویی است که از سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان استفاده می‌کند. سیستم ایمنی بدن در برابر بیماری‌ها ممکن است به سرطان حمله نکند زیرا سلولهای سرطانی پروتئین هایی تولید می‌کنند که سلولهای سیستم ایمنی را از تشخیص سلول های سرطانی کور می کند. ایمونوتراپی با دخالت در آن فرایند کار می کند.
ایمونوتراپی معمولاً مختص سرطان پیشرفته روده است. پزشک ممکن است سلولهای سرطانی را آزمایش کند تا ببیند آیا به این درمان پاسخ می دهند یا خیر.
درمان هدفمند
درمان هدفمند از داروهای مهندسی زیستی استفاده می‌کند که پروتئین های خاصی را که در سلول های سرطانی یافت می‌شوند را هدف قرار می‌دهد. این داروها ممکن است به تنهایی یا همراه با سایر درمانها استفاده شوند. درمان‌های دارویی هدفمند بر ناهنجاری‌های خاص موجود در سلولهای سرطانی تمرکز می‌کنند. با جلوگیری از این ناهنجاری‌ها ، درمان دارویی هدفمند می‌تواند باعث مرگ سلول های سرطانی شود.
داروهای هدفمند معمولاً با شیمی درمانی ترکیب می‌شوند. داروهای هدفمند معمولاً مختص افرادی است که سرطان روده بزرگ دارند.
