کم‌خونی فقر آهن شایع‌ترین نوع کم‌خونی است. به آن کم‌خونی ناشی از فقر آهن (از لاتین sideros = آهن و penìa = فقر) یا کم‌خونی رزمی نیز می‌گویند. این وضعیتی است که در آن بدن سطوح کافی آهن ندارد و این امر باعث اختلال در حمل‌ونقل اکسیژن از طریق خون می‌شود و از جمله باعث خستگی و تنگی نفس می‌شود. واما کم‌خونی شدید چه عوارضی دارد و چه پیامدی را ایجاد می‌کند؟
اولین پیامدهای کم‌خونی بر سلامتی عبارت‌اند از:
- رنگ‌پریدگی پوست و صلبیه چشم.
- خستگی و خواب‌آلودگی مداوم، بیشتر بعد از غذا.
- شکنندگی ناخن و مو؛
- تحریک‌پذیری، مشکل در تمرکز و حافظه.
- کاهش وزن، کاهش اشتها؛
- اختلالات خواب
اگر به‌موقع درمان نشود، کم‌خونی عواقب سلامتی بسیار مهم‌تری دارد، به‌عنوان‌مثال:
- سهولت ابتلا به عفونت‌ها؛
- حساسیت و استعداد بیشتر به بیماری‌ها؛
- تاکی‌کاردی که می‌تواند به نارسایی قلبی بدتر شود.
- سندرم پاهای بی‌قرار ثانوی.
در صورت کم‌خونی شدید در بارداری، ممکن است مستعد افسردگی پس از زایمان و عواقب آن برای سلامت جنین بیشتر باشد:
- زایمان زودرس؛
- کم‌خونی نوزادان؛
- خطر بیشتر نقایص روانی.
در سنین بالا،
کم‌خونی در سنین بالا می‌تواند عوارض جدی‌تری نسبت به افراد جوان ایجاد کند: ضعف عمومی و خستگی مزمن می‌تواند خطر زمین‌خوردن و ضربه را افزایش دهد. کمبود آهن می‌تواند عملکرد قلب را مختل کند و بقا را در نارسایی قلبی و انفارکتوس میوکارد کاهش دهد. در نهایت، حتی کم‌خونی خفیف نیز می‌تواند نقص شناختی از قبل موجود را بدتر کند یا حتی یکی از علل اولیه برخی از اشکال زوال عقل پیری (بیماری آلزایمر) باشد.
یکی از بزرگ‌ترین مشکلات در شناسایی کم‌خونی است
در مرحله اولیه به‌کندی ایجاد آن و در نتیجه سازگاری تدریجی ارگانیسم بستگی دارد. همچنین، بر خلاف کلسترول و فشارخون، به نام چند مورد، کم‌خونی بخشی از بررسی‌های منظم سلامت نیست.
بنابراین می‌توان اشکالی از کم‌خونی را کشف کرد که باعث ایجاد اختلال (بدون علامت) در طی آزمایش‌ها آزمایشگاهی به دلایل دیگر می‌شود. از سوی دیگر، اشکال دیگر باعث ناراحتی آشکار می‌شوند.
در صورت وجود یک یا چند مورد از اختلالات (علائم) فوق‌الذکر، همیشه توصیه می‌شود با پزشک مشورت شود که پس از اطلاع از سلامت عمومی و عادات بیمار (تاریخچه) معاینه را انجام دهد و اگر او لازم می‌داند، آزمایش‌های خونی تجویز کند یا بیمار را برای اطلاعات بیشتر به متخصص گوارش یا زنان ارجاع دهد.
در این مقاله می خوانید :
کم‌خونی فقر آهن چیست؟
آهن یک ماده معدنی اساسی برای برخی عملکردهای بیولوژیکی از جمله تشکیل هموگلوبین است. زمانی که کمبود آهن ناشی از مصرف ناکافی غذا، مشکلات در جذب، ازدست‌دادن خون باشد، تولید هموگلوبین ناکافی است و این منجر به گردش ضعیف اکسیژن در بدن می‌شود. همه گروه‌های سنی، عمدتاً کودکان، نوجوانان، زنان در سنین باروری، باردار و شیرده را مبتلا می‌کند.
علل کم‌خونی فقر آهن چیست؟
کم‌خونی فقر آهن زمانی رخ می‌دهد که بدن سطح آهن کافی برای تولید هموگلوبین را نداشته باشد. هموگلوبین پروتئینی است که در گلبول‌های قرمز خون یافت می‌شود و به اکسیژن متصل می‌شود و آن را از طریق خون برای تقویت عضلات، بافت‌ها و اندام‌ها حمل می‌کند. دلایل کمبود آهن می‌تواند متفاوت باشد:
خونریزی
ازدست‌دادن خون، حتی اگر محسوس یا داخلی نباشد، می‌تواند منجر به کاهش سطح آهن شود. این اغلب در زنان در سنین باروری در طول قاعدگی رخ می‌دهد. خونریزی همچنین می‌تواند پنهان، آهسته و مزمن باشد، به‌عنوان‌مثال زمانی که ازدست‌دادن خون در داخل بدن رخ می‌دهد، در متناظر با فتق هیاتال، پولیپ کولورکتال، زخم معده یا تومور.
تغذیه ضعیف سا ناسالم
کم‌خونی می‌تواند ناشی از رژیم غذایی باشد که در آن مصرف آهن به‌شدت کاهش می‌یابد. این یک وضعیت نسبتاً نادر است، زیرا رژیم غذایی متنوع به شما امکان می‌دهد محتوای آهن مناسب را دریافت کنید، اما می‌تواند با اختلالات خوردن یا رژیم‌های غذایی بسیار شدید مرتبط باشد.
جذب ضعیف آهن
در برخی موارد ممکن است نقایص متابولیکی وجود داشته باشد که اجازه نمی‌دهد آهن وارد شده با غذا به‌اندازه کافی جذب شود. این اتفاق برای مثال در حضور بیماری‌های روده‌ای مزمن (کولیت اولسراتیو و بیماری کرون) یا بیماری سلیاک رخ می‌دهد که در آن آسیب به پرزهای روده توانایی «استخراج» آهن از غذا، دیورتیکول‌ها، تومورهای روده بزرگ و معده را به خطر می‌اندازد.
بارداری و شیردهی. این مراحل برای ذخایر آهن حیاتی هستند، زیرا برای رشد جنین نیاز بیشتری به آهن دارند.
مداخلات جراحی. مداخلاتی که منجر به برداشتن یا بای‌پس بخشی از لوله روده شده است می‌تواند ظرفیت جذب آهن را کاهش دهد.
علائم کم‌خونی فقر آهن چیست؟
علائم کم‌خونی فقر آهن در طول زمان تغییر می‌کند. در ابتدا آنها می‌توانند خفیف باشند، زیرا بدن خود را از رسوبات آهن موجود به شکل فریتین تأمین می‌کند. با ادامه کمبود، علائم تشدید می‌شود و می‌تواند رخ دهد:
- خستگی و ضعف شدید (استنی)
- رنگ‌پریدگی
- تحریک‌پذیری
- سردرد
- بی‌خوابی
- تنگی نفس
- درد قفسه سینه
- سرگیجه
- دست و پاهای سرد
- ناخن‌های شکننده
- ریزش مو
- تسریع ضربان قلب
- سوزش در گلو
- اشتهای ضعیف
- سوزن‌سوزن شدن در پاها
چگونه از کم‌خونی فقر آهن پیشگیری کنیم؟
پیشگیری برای جلوگیری از کم‌خونی فقر آهن بسیار مهم است. یک رژیم غذایی متنوع باید دنبال شود، از جمله غذاهای غنی از آهن مانند گوشت قرمز، سبزیجات برگ سبز، آجیل، مرغ، غذاهای دریایی، لوبیا. این غذاها را می‌توان با غذاهایی با محتوای بالای ویتامین C همراه کرد که جذب آهن را بهبود می‌بخشد. توجه ویژه باید به کودکان، زنان باردار و شیرده شود.
اگر کم‌خونی درمان نشود چه اتفاقی می‌افتد؟
ارگانیسم دارای ظرفیت‌های جبرانی قابل‌توجهی است، به‌خصوص اگر با یک نوع مزمن کم‌خونی زندگی کند. بدن به حالت جبران‌ناپذیر می‌رود و به‌خصوص در صورت ازدست‌دادن خون حاد از وضعیت کم‌خونی رنج می‌برد. بااین‌حال، با افزایش سن، پرداخت غرامت دشوارتر می‌شود. اگرچه مرگ بر اثر کم‌خونی دشوار است، اما اگر این بیماری درمان نشود، به دلیل اکسیژن‌رسانی ناکافی مداوم بافت‌ها، می‌تواند باعث درد در اندام‌ها، بالاتر از همه، قلب شود .
کمبود آهن و بیماری‌های مزمن
کمبود آهن و کم‌خونی نیز می‌تواند روند بیماری‌های مزمن را بدتر کند. نقص رزمی تا ۵۰ درصد از بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی و تقریباً ۷۰ درصد از بیمارانی که درمان دیالیز را شروع می‌کنند را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. حتی ۵۰ درصد از بیماران نارسایی قلبی ممکن است نوعی کمبود آهن با یا بدون کم‌خونی داشته باشند. در این مورد آنچه درگیر است تولید انرژی عضلانی است که مستقیماً با علائم مرتبط است و می‌تواند بقای بیمار را به خطر بیندازد.
در واقع، مطالعات علمی نشان داده‌اند که چگونه با اصلاح نقص رزمی می‌توان متابولیسم انرژی و ظرفیت عملکردی بیمار را بهبود بخشید و به کاهش چشمگیر بستری شدن در بیمارستان برای نارسایی قلبی کمک کرد. نه‌تنها قلب، بلکه کلیه‌ها نیز وجود دارد. کمبود آهن وجود دارد
به‌طورکلی کمبود آهن و کم‌خونی می‌تواند تأثیر بسزایی بر کیفیت زندگی و در صورت وجود بیماری‌های مزمن بر بقای افراد بیمار داشته باشد. علائم باید توسط متخصصان تشخیص داده شود و به‌اندازه کافی تحت درمان قرار گیرند، خواه کمبود تغذیه‌ای موقتی باشد یا نتیجه سایر حالات و فقط در مواردی که نشان‌داده‌شده است مکمل آهن کافی ایجاد شود.
