سرطان معده یک تومور بدخیم معده است. معمولاً از سلول‌های غده تشکیل دهنده شیره معده می‌آید. سرطان معده یک نوع نسبتاً شایع تومور است که معمولاً افراد بالای ۵۰ سال را مبتلا می‌کند. این بیماری اغلب برای مدت طولانی ناشناخته می‌ماند. هر چه سرطان معده زودتر کشف شود، شانس بهبودی بیشتر است.
در این مقاله می خوانید :
سرطان معده چه علائمی دارد؟
در ابتدا احساس سیری، از دست دادن اشتها، بیزاری از برخی غذاها، استفراغ شدید، خون در مدفوع، درد بالای شکم، سوزش سر دل، مشکل در بلع، کاهش وزن ناخواسته، تعریق شبانه و تب از جمه علائم سرطان معده محسوب می‌شوند. با پیشرفت بیماری، به طور فزاینده‌ای از نقطه منشأ خود به بافت‌های مجاور گسترش می‌یابد و به سایر اندام‌ها متاستاز می‌دهد.
سرطان معده چیست؟
سرطان معده زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های معده شروع به تکثیر خارج از کنترل می‌کنند. پزشکان بسته به نوع سلولی که منشا تومور دارد، بین انواع مختلف سرطان معده تفاوت قائل می‌شوند. بیشتر سلول‌های غده‌ای مخاط معده که شیره معده را تشکیل می‌دهند، تحلیل می‌روند. سپس پزشکان از آدنوکارسینوما صحبت می کنند. در موارد نادر، تومور از سلول‌های لنفاوی (لنفوم MALT) یا از سلول‌های عضلانی و بافت همبند (سارکوم) منشا می‌گیرد.
عوامل خطر سرطان معده
- عفونت با هلیکوباکتر پیلوری
- سیگار کشیدن
- مصرف بیش از حد الکل
- مصرف مکرر غذاهای با نمک زیاد، پخته شده، دودی یا به شدت کبابی
- سرطان معده در والدین، خواهر و برادر یا فرزندان
- جراحی قبلی معده
- کم خونی خطرناک
مهم‌ترین عامل خطر ابتلا به سرطان معده، عفونت با باکتری هلیکوباکتر پیلوری است. هلیکوباکتر پیلوری نوع خاصی از التهاب معده به نام گاستریت نوع B را ایجاد می‌کند. التهاب مزمن می‌تواند باعث رشد تومورها شود. علاوه بر این، این باکتری عامل ایجاد کننده اکثر زخم‌های معده است. اکنون می‌توان التهاب مخاط معده ناشی از باکتری هلیکوباکتر پیلوری را با دارو درمان کرد. این نه تنها به دلیل علائم ناشی از گاستریت، بلکه به دلیل افزایش خطر ابتلا به سرطان معده نیز توصیه می‌شود.
چه متاستازهایی در سرطان معده وجود دارد؟
سرطان معده از طریق سیستم لنفاوی، خون یا مستقیماً در امتداد اندام‌های مجاور گسترش می‌یابد. بنابراین، متاستازها اغلب در کبد یا غدد لنفاوی شکم و ریه‌ها هستند. متاستازها همچنین می‌توانند در تخمدان‌ها (تومور کروکنبرگ) یا در فضای به اصطلاح داگلاس بین رحم و رکتوم ایجاد شوند. در مورد تومورهای پیشرفته موضعی که قرار است جراحی شوند، پزشک لاپاراسکوپی را انجام می‌دهد تا رد کند که تومور قبلاً به صفاق گسترش یافته است.
اگر علائمی وجود داشته باشد که نشان دهنده تومورهای ثانویه (متاستاز) در استخوان (مانند درد استخوان) باشد، می‌توان اسکن اسکلت را انجام داد. در این آزمایش، یک ماده رادیواکتیو سطح پایین (به اصطلاح ردیاب) به ورید بیمار تزریق می‌شود. این ماده به طور موقت در استخوان ذخیره می‌شود. از آنجایی که چرخش استخوان در نواحی محیطی متاستازها افزایش می‌یابد، ردیاب بیشتری در اینجا جمع می‌شود و این نواحی در سینتیگرام تیره‌تر به نظر می‌رسند.
سرطان معده چگونه درمان می‌شود؟
مهم‌ترین و حیاتی‌ترین روش برای درمان سرطان معده جراحی است. هدف از این عمل حذف کامل تومور و در نتیجه درمان دائمی بیماری است. شیمی درمانی و در برخی شرایط، پرتودرمانی گزینه‌های دیگر درمان هستند. در این قسمت می‌خواهیم به بررسی گزینه‌های درمان سرطان معده بپردازیم. با ما همراه باشید.
عمل جراحی سرطان معده
زمانی که تومور محدود به معده یا غدد لنفاوی باشد، برداشتن تومور خط اول درمان است. با این حال، این تنها برای حدود ۲ سوم از افراد مبتلا امکان پذیر است. یک سوم قبل از جراحی نیاز به شیمی درمانی دارند.
شیمی درمانی
هدف شیمی درمانی از بین بردن سلول‌های سرطانی در سراسر بدن با استفاده از داروهایی که رشد سلولی را مهار می‌کنند (سیتواستاتیک) است. سیتواستاتیک‌ها در برابر سلول‌های در حال رشد سریع بسیار خوب عمل می‌کنند، خاصیتی که به ویژه در مورد سلول‌های سرطانی کاربرد دارد. سرطان معده در حال حاضر به طور کلی به شیمی درمانی حساس است. با این حال، درمان سرطان معده با تجویز سیتواستاتیک به تنهایی امکان پذیر نیست. با این حال، همانطور که در بالا ذکر شد، اکنون ثابت شده است که شیمی درمانی قبل (و بعد از) عمل (به اصطلاح درمان بعد از عمل) شانس بهبودی بیمار را از میزان مشخصی تومور بهبود می‌بخشد.
آنتی بادی درمانی
گیرنده‌های HER2 محل‌های اتصال برای فاکتورهای رشد خاص در سطح سلولی سلول‌های تومور هستند. آنها از جمله عواملی هستند که بر رشد سلولی تأثیر می‌گذارند. هرچه تعداد این مکان‌های اتصال بیشتر باشد، احتمال انتقال سیگنال‌ها به هسته سلول بیشتر می‌شود، که از جمله به سلول‌های تومور اجازه می‌دهد سریع‌تر رشد کنند و عمر طولانی‌تری داشته باشند. در حدود ۲۰ درصد از همه سرطان‌های معده، این گیرنده‌های HER2 افزایش یافته‌اند.
درمان با آنتی بادی ضد HER2 در حال حاضر درمان استاندارد برای سرطان متاستاتیک معده است.ماده فعال هر سه هفته به صورت انفوزیون همراه با شیمی درمانی تسکین دهنده تجویز می‌شود. در مقایسه با شیمی درمانی به تنهایی، زمان پیشرفت بیماری و طول عمر بیمار را می‌توان افزایش داد.
مراقبت بعد از عمل سرطان معده
گاهی اوقات اگر قسمت بزرگی از معده مورد هجوم سلول‌های تومور قرار گرفته باشد، لازم است بخشی یا تمام معده برداشته شود. برای اینکه بتوانید به غذا خوردن ادامه دهید، یک معده جایگزین با جراحی ایجاد می‌شود که معمولاً از یک حلقه روده که به مری متصل است. و یک مخزن از بافت یا قطعه روده ساخته شده است که اکنون وظیفه معده را به عنوان یک انبار غذا بر عهده می‌گیرد.
پس از جراحی سرطان معده، باید معاینات تجویز شده توسط پزشک را دقیقاً انجام دهید. هر چند وقت یکبار اینها تجویز می‌شوند به هر مورد بیماری بستگی دارد. یک عارضه جانبی مکرر این بیماری کم خونی است که مشخصه آن خستگی، کمبود انرژی، عدم حرکت، تنگی نفس و رنگ پریدگی تا زردی رنگ پوست است. این به دلیل کمبود آهن است، زیرا افراد مبتلا معمولاً خون زیادی در طول عمل از دست می‌دهند. بدن معمولاً قادر به جبران ضرر است. با این حال، مکمل‌های آهن تجویز شده توسط پزشک و رژیم غذایی خاص می‌تواند در صورت کمبود آهن مفید باشد.
سبزیجات و میوه‌های فراوان بخورید، آنها سرشار از ویتامین‌ها، مواد معدنی و عناصر کمیاب هستند. از نیکوتین اجتناب کنید و الکل را در حد اعتدال مصرف کنید. اگر اغلب از معده درد رنج می‌برید، باید گاستروسکوپی کنید. اگر سرطان در مراحل اولیه تشخیص داده شود، یعنی محدود به مخاط معده باشد، ۷۵ درصد قابل درمان است.
کلام آخر
هدف درمان سرطان معده حذف کامل تومور و از بین بردن غدد لنفاوی آسیب دیده و متاستازهای احتمالی در سایر اندام‌ها است. موفقیت درمان تا حد زیادی به نحوه گسترش تومور بستگی دارد. مرحله‌بندی وجود دارد که خود تومور اولیه و هرگونه درگیری غدد لنفاوی و تشکیل متاستاز را در نظر می‌گیرد.
دیدگاه کاربران
رضا جهانگیری
من یه ماهه عمل شدم و بعد از عمل ی بارم شیمی درمانی شدم خیلی اذیت میشممم چیکار کنم ک بتونم غذا بخورم دکترم جواب نمیده