زخم های دهانی عارضه جانبی شایع درمان‌های بدخیمی شامل شیمی درمانی و پرتو درمانی است. البته تمام افراد تحت شیمی درمانی به این عارضه دچار نمی شوند و بروز این عارضه به نوع رژیم درمانی و دوز دارو بستگی دارد . ایجاد زخم ها معمولا با فاصله کوتاه از شروع شیمی درمانی آغاز می شود و معمولا حدود یک هفته بعد از شروع شیمی درمانی تشدید می‌شود.
زخم‌های دهانی به دنبال پرتو تابی صرف در بیمارانی ایجاد می‌شود که تحت پرتوتابی ناحیه سر و گردن قرار می‌گیرند و معمولا در طی ۲ الی ۳ هفته اول بعد از پرتوتابی اتفاق میفتد. زخم‌های درمانی معمولا با ظهور یک ناحیه قرمز یا حس سوختگی در دهان شروع می شود. ممکن است در ادامه زخم ها به پچ‌های سفید رنگ و سپس زخم‌های باز دردناک تبدیل شوند. همچنین این زخم‌ها می‌توانند باعث گلودرد نیز شوند که ممکن است جوییدن و بلع غذا را با مشکل مواجه کند . این زخم‌ها معمولا در طی چند روز بهبود می‌یابند.
برای پیشگیری و بهبود زخم های دهانی چه کارهایی می توانید انجام دهید؟
برای کمک به کاهش علائم و بهبود زودتر زخم‌ها شما می‌توانید :
- رژیم غذایی خودتان را تغییر دهید.
- از خوردن غذاهای تند، شور، خشک، اجتناب کنید.
- از مصرف الکل و کافئین پرهیز کنید.
- دهان خود را دوبار پس از خوردن غذا با آب بشویید.
- در صورت داشتن دندان مصنوعی مرتبا آن را خارج و تمیز کنید.
- از مسواک‌های نرم استفاده کنید.
- قبل از شروع درمان جهت اطمینان از سلامت دندان و لثه به دندانپزشک مراجعه کنید و در طول درمان نیز چک آپ‌های منظم دندانپزشکی داشته باشید.
- در برخی موارد جوییدن تکه یخ قبل از شیمی درمانی ممکن است کمک کننده باشد. در این مورد با پزشک خود مشورت کنید.
آیا درمان دارویی برای زخم های دهانی وجود دارد؟
بلی.
- دهانشویه، اسپری و ژل‌های مخصوص وجود دارد که می‌توانند در بی‌حسی و بهبود سریع زخم‌ها موثر باشند.
- در موارد شدید می‌توان از داروهای ضد درد قوی کمک گرفت.
- در صورت عفونی شدن زخم‌ها لازم است درمان موضعی با آنتی بیوتیک یا ضد قارچ صورت میگیرد.
- در صورت عدم توانایی خوردن و آشامیدن، ممکن است نیاز به درمان دارویی با صلاح دید پزشک معالج باشد.
