درباره ایمونوتراپی سرطان سینه چه می دانید ؟ نحوه عملکرد

ایمونوتراپی یا همان ایمنی درمانی یک گزینه درمانی برای برخی از انواع سرطان سینه است. در این روش درمانی از داروهایی برای تحریک سیستم ایمنی جهت از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. داروهای ایمونوتراپی برای کمک به شناسایی و حمله سلول های سرطانی سینه با سیستم ایمنی بدن فرد کار می کنند. پزشکان ممکن است از ایمونوتراپی به تنهایی یا در ترکیب با شیمی درمانی ، پرتودرمانی یا سایر درمان ها استفاده کنند. این مقاله با جزئیات بیشتری به درمان های ایمونوتراپی موجود، از جمله نحوه عملکرد آنها می پردازد. در ادامه درباره ایمونوتراپی سرطان سینه بیشتر توضیح خواهیم داد. 

ایمونوتراپی یک روش درمانی برای برخی از انواع سرطان پستان است. این دارو از داروهای تحریک کننده سیستم ایمنی برای شناسایی و تخریب سلولهای سرطانی استفاده می کند. این داروها شامل تعدیل کننده سیستم ایمنی و آنتی بادی های هدفمند می باشد.

چگونه ایمونوتراپی سرطان سینه را درمان می کند؟

سلول های بدن حاوی پروتئین هایی به نام ایست بازرسی ایمنی هستند. این تنظیم کننده های سیستم ایمنی بدن از سالم بودن سلول ها خبر می دهند. ایست های بازرسی ایمنی به سیستم ایمنی بدن اجازه می دهد تا با سلول های آلوده یا بیمار مبارزه کنند، در عین حال از حمله آن به بافت های سالم جلوگیری می کند.
سیستم ایمنی بدن پیچیده است و انواع مختلفی از سلول ها را شامل می شود ، از جمله سلول های T ، که در بدن برای بررسی بیماری یا عفونت گردش می کنند. این سلول های تخصصی، سلول های دیگر را برای شناسایی ایست های بازرسی ایمنی بررسی می کنند.
اگر سیستم ایمنی بدن پروتئین های درون سلول را تشخیص ندهد ، به آنها حمله می کند. این روند برای مبارزه بدن با بیماری ها و عفونت ها ضروری است. گاهی اوقات ، سیستم ایمنی بدن به طور موثری با سلول های سرطانی پستان مبارزه نمی کند. دو دلیل اصلی برای این موضوع وجود دارد.
اولا ، سلول های سرطانی پیش سرطانی یا اولیه شبیه سلول های سالم هستند. سیستم ایمنی ممکن است آنها را مضر تشخیص ندهد تا زمانی که سرطان پستان بیشتر رشد کند.
ثانیا ، سلول های سرطانی با تکامل ، می توانند از نظر ژنتیکی تغییر کرده و از شناسایی سیستم ایمنی بدن جلوگیری کرده تا آنها را مضر تشخیص ندهند. سلول های سرطانی همچنین می توانند به سرعت رشد و تکثیر پیدا کنند ، که می تواند سیستم ایمنی بدن را تحت فشار قرار دهد.
داروهای ایمونوتراپی می توانند به پشتیبانی سیستم ایمنی بدن برای از بین بردن سلول های سرطانی کمک کنند. پزشکان ممکن است بسته به نوع سرطان سینه ، گزینه های مختلفی را برای بیمار تجویز کنند.

تنظیم کننده های سیستم ایمنی

سلول های سرطانی می توانند دارای ایست های بازرسی ایمنی باشند که از حمله سیستم ایمنی به آنها جلوگیری می کند. PD-1 و PD-L1 دو نوع پروتئین ایست بازرسی ایمنی هستند. سلول های T حاوی PD-1 و سلول های سالم حاوی PD-L1 هستند. این پروتئین ها متصل می شوند ، که مانع از بین بردن سلول های سالم توسط سلول های T می شود.
سلول های سرطانی می توانند حاوی PD-L1 باشند که از تخریب سلول های T جلوگیری می کند. مهارکننده های ایست بازرسی ایمنی ، اتصال PD-1 به PD-L1 را متوقف می کنند ، که به سلول های T اجازه می دهد سلول های سرطانی را از بین ببرند.
مهارکننده های ایست بازرسی ایمنی داروهایی هستند که ایست بازرسی ایمنی سلول های سرطانی یا سلول های T را که آنها را سالم می دانند ، مسدود می کنند. سپس سیستم ایمنی بدن می تواند سلول ها را مضر تشخیص داده و به آنها حمله کند.

آنتی بادی های هدفمند

درمان های هدفمند ایمنی یا آنتی بادی های هدفمند ، مارکرهای خاصی را در سلول های سرطانی تشخیص داده و رشد این سلول ها را متوقف می کنند. سایر درمان های هدفمند به همان روشی که آنتی بادی های طبیعی بدن دارند عمل می کنند و به سیستم ایمنی کمک می کنند تا سلول های سرطانی را به عنوان سلول های مضر تشخیص دهد. افراد همچنین از ایمونوتراپی در ترکیب با سایر روش های درمانی مانند شیمی درمانی برای هدف قرار دادن سلول های سرطانی استفاده کنند.

واکسن ها

سازمان غذا و دارو امریکا (FDA) هنوز هیچ واکسنی را برای درمان سرطان پستان تایید نکرده است ، تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.

داروهای ایمونوتراپی سرطان سینه

نوع و مرحله سرطان پستان مشخص می کند که فرد چه نوع ایمنی درمانی دریافت می کند.

تنظیم کننده های سیستم ایمنی

در حال حاضر دو بازدارنده ایست ایمنی تأیید شده توسط FDA وجود دارد: Tecentriq (atezolizumab) و Keytruda (pembrolizumab).

Tecentriq

Tecentriq باعث مهار پروتئین های PD-L1 می شود و پزشکان ممکن است از آن برای درمان موارد زیر استفاده کنند:

• سرطان پستان سه منفی متاستاتیک (TNBC)
• سرطان پستان مثبت PD-L1
• سرطان پستان پیشرفته به صورت محلی که جراحی در آن موثر نیست
• پزشکان ممکن است از Tecentriq در کنار داروی شیمی درمانی به نام ابراکسان (آلبومین بند یا ناب-پاکلیتاکسل) استفاده کنند تا سرطان پیشرفته سه گانه-منفی را هدف قرار دهند.

کیترودا

Keytruda پروتئین های PD-1 را مهار می کند. پزشکان ممکن است از Keytruda در کنار شیمی درمانی برای هدف قرار دادن سرطان سینه منفی سه گانه که به سایر مناطق بدن گسترش یافته یا به صورت محلی برگشته است و با جراحی قابل درمان نیست ، استفاده کنند.

آنتی بادی های هدفمند

آنتی بادی های هدفمند عبارتند از:

• Perjeta (پرتوزوماب): برای سرطان پستان با HER2 مثبت.
• Trodelvy (sacituzumab govitecan): برای سرطان پستان سه گانه-منفی.
• هرسپتین (تراستوزوماب): برای سرطان پستان با HER2 مثبت.
• Enhertu (trastuzumab deruxtecan): برای سرطان پستان پیشرفته HER2 مثبت.
• Kadcyla (trastuzumab emtansine): برای سرطان پستان با HER2 مثبت.

چگونه و چه وقت دارو مصرف کنیم ؟

افرادی که Tecentriq مصرف می کنند باید هر ۲ هفته این دارو را به صورت وریدی دریافت کنند. کسانی که Keytruda را مصرف می کنند، هر ۳-۶ هفته یک بار از طریق ورید دریافت می کنند.
در حال حاضر ، هیچ زمان مشخصی برای مدت زمان انجام ایمنی درمانی وجود ندارد. برای تأیید مدت زمان ایده آل درمان ، تحقیقات بیشتری لازم است.
پزشکان ممکن است آنتی بادی های هدفمند را به صورت یک تزریق یا به صورت تزریق در طی چند ماه تجویز کنند. در برخی موارد ، آنها ممکن است از این روش درمانی در کنار شیمی درمانی استفاده کنند.

اثربخشی

طبق گفته موسسه تحقیقات سرطان (CRI) ، ایمنی درمانی معطوف بر HER2 بسیار موثر است. با این حال ، فقط حدود ۲۰٪ از افرادی که میزان بالایی از HER2 دارند ، به این نوع درمان پاسخ می دهند.
سرطان پستان حتی با درمان ،  با HER2 مثبت می تواند پیشرفت یا عود کند و نیاز به سایر روش های درمانی را ایجاد کند.
محققان در حال آزمایش ایمونوتراپی با شیمی درمانی هستند. در یک مطالعه در سال ۲۰۱۸  ، محققان سه بار افزودن Tecentriq به nab-paclitaxel در افراد مبتلا به TNBC متاستاتیک که قبلا درمانی برای این سرطان دریافت نکرده بودند. آنها دریافتند که برخی از شرکت کنندگان از این ترکیب سود می برند ، اما برخی دیگر به دلیل عوارض جانبی مجبور به قطع درمان شدند. در مارس ۲۰۱۹ ، FDA این ترکیب درمانی را تأیید کرد.
متخصصان بر این باورند که ترکیبی از درمان های ایمنی درمانی ، مانند استفاده از واکسن در کنار آنتی بادی های مونوکلونال یا شیمی درمانی ، ممکن است در تحریک پاسخ ایمنی موثرتر باشد.

اثرات جانبی

داروهای ایمونوتراپی سرطان سینه ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند که می تواند شامل موارد زیر باشد:

• خستگی
• سرفه کردن
• حالت تهوع
• بثورات پوستی
• از دست دادن اشتها
• یبوست
• اسهال

در برخی موارد ، عوارض جانبی جدی تری نیز ممکن است رخ دهد ، اگرچه این موارد کمتر مشاهده می شوند.

برخی از افراد ممکن است هنگام تزریق وریدی داروها ، یک واکنش تزریق داشته باشند. علائم مشابه علائم واکنش آلرژیک است و می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تب
• لرز
• گر گرفتگی صورت
• بثورات
• خارش
• سرگیجه
• خس خس
• تنفس دشوار

ایمنی درمانی مقداری از محافظت در برابر سلول های سالم را از بین می برد. بدون این محافظت ، فرد ممکن است یک واکنش خود ایمنی را تجربه کند ، به این معنی که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های سالم حمله می کند. کورتیکواستروئیدها می توانند به سرکوب سیستم ایمنی بدن کمک کرده و واکنش های احتمالی خود ایمنی را کاهش دهند.
اگر افراد عوارض جانبی ناشی از داروهای ایمونوتراپی را تجربه کردند ، باید بلافاصله به تیم مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهند. اگر عوارض جانبی شدید باشد ، ممکن است فرد مجبور به قطع درمان شود.

آزمایشات بالینی

داروهای ایمونوتراپی درمان های نسبتاً جدیدی هستند و تحقیقات برای تایید بهترین روش استفاده از آنها ادامه دارد. اگر افراد می خواهند در مورد درمان به روش  ایمنی درمانی سرطان پستان اطلاعاتی کسب کنند ، می توانند با تیم مراقبت های سلامتی خود در مورد گزینه های آزمایش بالینی محلی صحبت کنند.
CRI اظهار می دارد که بعید است درمان های ایمنی درمانی مورد تأیید FDA بتوانند سرطان پیشرفته پستان را درمان کنند. با این حال ، محققان در حال مطالعه روی روش های درمانی جدید ایمونوتراپی هستند ، که بسیاری از آنها نتایج امیدوار کننده ای دارند. بنابراین افراد مبتلا به سرطان پیشرفته پستان ممکن است بخواهند در بررسی های بالینی بررسی گزینه های درمانی جدیدتر شرکت کنند.
CRI دارای یک پایگاه داده است که در آن افراد می توانند آزمایشات بالینی را که در حال حاضر برای شرکت کنندگان در آن ثبت نام می کنند ، جستجو کنند.

منبع