ورزش خطر ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد حتی پس از تشخیص سرطان، ورزش می‌تواند تأثیر مثبتی بر روند بیماری و کیفیت زندگی داشته باشد. در این مقاله با مزایای ورزش هم در حین درمان سرطان و هم برای توانبخشی پس از تکمیل درمان آشنا می‌شوید و نقش ورزش در سرطان را بهتر می‌توانید درک کنید. با ما همراه باشید.
در این مقاله می خوانید :
ورزش فواید زیادی برای بیماران سرطانی دارد
افراد مبتلا به سرطان به طرق مختلف از ورزش کردن سود می‌برند. ورزش می‌تواند تأثیر مثبتی بر زندگی افراد سرطانی داشته باشد. مطالعات نشان می‌دهد که ورزش هدفمند برای افراد مبتلا به سرطان می‌تواند فواید زیادی برای بدن و روح داشته باشد. از جمله؛
- تحریک سیستم قلبی عروقی
- بهبود تناسب اندام عمومی
- افزایش تحرک در زندگی روزمره
- بهبود حافظه
- درمان افسردگی، اضطراب و اختلالات خواب
- خستگی کمتر مرتبط با تومور
- افزایش اعتماد به نفس
- اعتماد به نفس بیشتر به خود و بدن خود
- انگیزه و خوش بینی بیشتر
- افزایش کیفیت زندگی
بسیاری از متخصصان انکولوژی در رابطه با ورزش می‌گویند:
ورزش به اندازه داروهای سرطان مهم است. فعالیت بدنی از بسیاری جهات نقش مهمی در درمان ایفا می‌کند، اما ورزش به هیچ وجه نباید به عنوان جایگزینی برای درمان استاندارد مانند شیمی درمانی یا رادیوتراپی در نظر گرفته شود، بلکه همیشه باید به عنوان یک مکمل و حمایت کننده در نظر گرفته شود. کسانی که به طور منظم ورزش می‌کنند اغلب زندگی سالم‌تری دارند، بنابراین در مورد سرطان به رژیم غذایی متعادل توجه بیشتری می‌کنند. تشخیص سرطان می‌تواند باعث استرس روحی شدید و در نتیجه خستگی جسمانی شود. با پیشرفت سرطان، ماهیچه‌ها می‌توانند شکسته شوند و منجر به ضعف شدید شوند.
بسته به نوع سرطان، بین دو تا پنج نفر از هر ده نفر مبتلا به سرطان دچار سندرم خستگی مزمن، خستگی مرتبط با تومور می‌شوند. خستگی و تحلیل عضلانی مرتبط با بیماری می‌تواند ورزش را دشوار کند. در نتیجه، افراد مبتلا احساس ضعف فزاینده‌ای می‌کنند. همچنین درمان‌های استرس زا سرطان می‌تواند کیفیت زندگی و قدرت بدنی را محدود کند. هرچه فرد احساس خستگی بیشتری کند، تحرک و ورزش کردن برای او سخت‌تر می‌شود.
با سرطان چقدر ورزش کنید؟
با شروع تشخیص، یک برنامه ورزشی فردی می‌تواند به مقابله با استرس ناشی از بیماری و درمان با عوارض جانبی احتمالی آن کمک کند. ورزش و تحرک می‌تواند بسیاری از عوارض جانبی ناخوشایندی که باعث بیماری یا درمان می‌شود را کاهش دهد و ترس و استرس را کم کند. اینکه چه مقدار و چه میزان ورزش برای هر بیمار مناسب است ،به ویژگی‌های فردی، شدت و نوع بیماری و درمان او بستگی دارد. بنابراین، قبل از شروع ورزش، افراد باید از متخصصان انکولوژی و پزشکی ورزشی مشاوره بگیرند و با هم یک برنامه ورزشی فردی تهیه کنند. به این ترتیب می‌توان اهداف مختلف فعالیت ورزشی را به وضوح تعریف کرد.
کدام ورزش برای سرطان مناسب است؟
حتی ورزش‌های روزمره مانند پیاده‌روی، دوچرخه سواری یا حتی انجام کارهایی چون باغبانی می‌تواند به بهبود استقامت، تقویت عضلات و بهبود خلق و خوی کمک کند. علاوه بر این، بسته به سرطان، درمان انتخاب شده و نیازهای بیمار، تیم پزشکی معالج می‌تواند آنچه را که ممکن و معقول است توصیه کند.
تمرینات قدرتی می‌تواند با شکست عضلانی و ضعف شدید (کاشکسیا) مرتبط با آن مقابله کند. تمرینات قدرتی هدفمند نه تنها می‌تواند از این امر جلوگیری کند، بلکه این ضعف شدید را تا حدی معکوس می‌کند.
محدودیت ورزش در سرطان
در برخی موارد، برای افراد مبتلا به سرطان منطقی است که فعلاً برخی از ورزش‌ها را کنار بگذارند. عوامل تعیین کننده محدودیت‌های ورزشی، علائم، عوامل خطر و عوارض جانبی ناشی از سرطان یا درمان آن هستند، مانند:
- سرگیجه
- تهوع و استفراغ
- عفونت حاد و تب
- خطر بالای عفونت
- کم خونی
- اختلال لخته شدن خون بلافاصله پس از عمل
ساختار بدن بعد از سرطان
ورزش درمانی فردی همچنین می‌تواند تأثیر مثبتی بر بهبودی بیشتر پس از سرطان داشته باشد و به بسیاری از بیماران که سرطان را شکشت داده‌اند، کمک می‌کند تا به زندگی روزمره بازگردند. پس از سرطان، افراد اغلب در مورد اینکه چه نوع ورزشی می‌توانند انجام دهند، اطلاعات کافی ندارند. یک برنامه ورزشی شخصی و ورزش ملایم روزانه به کاهش این نگرانی‌ها کمک می‌کند. بیماران یاد می‌گیرند که می‌توانند دوباره به خود و بدنشان اعتماد کنند. ورزش به غلبه بر چالش‌های جسمی و روحی پس از سرطان و درمان سرطان کمک می‌کند.
کلام آخر
فعالیت بدنی با کمک به ما در حفظ وزن سالم، خطر ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد انجام ورزش زیاد می‌تواند مستقیماً از سرطان سینه جلوگیری کند. ورزش می‌تواند به کاهش خطر مرگ و بهبود کیفیت زندگی در افراد مبتلا به سرطان سینه کمک کند. یک پزشک یا یک فیزیوتراپ می‌تواند به فرد توضیح دهد که چگونه درمان‌ها امکان دارد بر توانایی او در ورزش تأثیر بگذارند و به او در تعیین اهداف قابل دستیابی و ایمن کمک کند.
