معده یکی از بخش های دستگاه گوارش را شامل می شود. مری یک عضله تنفسی است که شکم را از قفسه سینه جدا می کند. سلول های سرطانی معده در لایه داخلی معده تشکیل می شوند. دلیل اصلی به وجود آمدن این سرطان، حضور عفونت با باکتری هلیکوباکتر پیلوری در بدن می باشد. متاسفانه یکی از سرطان های شایع می باشد. تارگت تراپی یکی درمان هدفمند سرطان معده می باشد.
در این مقاله تارگت تراپی سرطان معده را مورد بررسی قرار داده ایم. با ما همراه باشید.
از چه داروهایی در تارگت تراپی سرطان معده استفاده می شود؟
سرطان باعث می شود تغییرات خاصی در سلول ها ایجاد شود. امروزه، داروهای جدیدی تولید شده اند که دقیقا این تغییرات خاص را مورد هدف قرار می دهند. درمان با این داروهای هدفمند متفاوت از شیمی درمانی می باشند. در برخی اوقات همزمان با شیمی درمانی مورد استفاده قرار می گیرند. داروهایی که در تارگت تراپی سرطان معده تجویز می شوند، ژن ها ، پروتئین ها یا محیط بافتی را که در رشد و زنده ماندن سرطان معده نقش دارند را، هدف قرار می دهند. این نوع درمان ضمن محدود کردن آسیب به سلولهای سالم ، از رشد و گسترش سلولهای سرطانی جلوگیری می کند. برای یافتن موثرترین دارو از بین داروهای هدفمند برای هر بیمار، پزشکان آزمایش های را برای شناسایی ژن ها ، پروتئین ها و سایر ویژگی های تومور انجام می دهند. این کار را معمولاً می توان با آزمایش خون یا نمونه بافت تومور انجام داد.
در ادامه تمام داروهای تارگت تراپی سرطان معده را با بررسی عملکردشان توضیح داده ایم. این دارو ها عبارت اند از:
داروهایی که HER2 را هدف قرار می دهند
در برخی از افراد مبتلا به سرطان معده ، سلول های سرطانی بیش از حد پروتئین تقویت کننده رشد، به نام HER2 در سطح خود دارند. به سرطان هایی که میزان HER2 در آنها افزایش یافته است HER2 مثبت گفته می شود. داروهایی که پروتئین HER2 را هدف قرار می دهند اغلب در درمان این سرطان ها مفید می باشند.
تراستوزوماب (هرسپتین )
تراستوزوماب یک آنتی بادی مونوکلونال است؛ دارویی که از پروتئین سیستم ایمنی بدن توسط انسان ساخته می شود. این دارو نیز، HER2 را هدف قرار می دهد. این دارو فقط در صورتی کار می کند که سلول های سرطانی بیش از حد HER2 داشته باشند ، بنابراین نمونه های سرطان باید قبل از شروع درمان برای HER2 آزمایش شوند. تراستوزوماب به داخل ورید تزریق می شود. این دارو برای سرطان معده ، به طور معمول هر ۲ یا ۳ هفته یک بار همراه با شیمی درمانی تجویز می شود. Herceptin نام تجاری اصلی تراستوزوماب می باشد، اما اکنون چندین نسخه مشابه نیز در دسترس هستند ، از جمله Ogivri ، Herzuma ، Ontruzant ، Trazimera و Kanjinti.
عوارض جانبی تراستوزوماب
عوارض جانبی تراستوزوماب نسبتاً خفیف است. این عوارض شامل تب و لرز ، ضعف ، حالت تهوع ، استفراغ ، سرفه ، اسهال و سردرد باشند. این عوارض جانبی بعد از دوز اول کمتر اتفاق می افتد. این دارو به ندرت نیز، می تواند باعث آسیب قلبی شود. در صورت تجویز تراستوزوماب با داروهای شیمیایی خاص به نام آنتراسایکلین ها مانند اپی روبیسین ، خطر بروز عوارض بیشتر است. در بیشتر موارد قبل از شروع درمان با این دارو ، پزشک عملکرد قلب بیمار را با استفاده از اکوکاردیوگرام یا اسکن MUGA آزمایش می کند.
Fam-trastuzumab deruxtecan (آنهرتو)
این یک آنتی بادی مخلوط دارویی (ADC) است؛ که یک آنتی بادی مونوکلونال نیز، محسوب می شود. در این حالت ، آنتی بادی ضد HER2 با اتصال به پروتئین HER2 بر روی سلولهای سرطانی ، مانند یک سیگنال خانگی عمل می کند. این ADC می تواند به خودی خود برای درمان سرطان معده شامل HER2 مثبت پیشرفته، مورد استفاده قرار گیرد. پس از انتخاب این دارو برای درمان آن را به داخل ورید (از طریق خط IV یا کاتتر وریدی مرکزی) تزریق می کنند. این تارگت تراپی سرطان معده ، هر ۳ هفته یک بار تجویز می شود.
عوارض جانبی fam-trastuzumab deruxtecan
این دارو می تواند باعث کاهش تعداد سلول های خون شود ، که می تواند خطر ابتلا به عفونت و خونریزی را در فرد بیمار افزایش دهد. سایر عوارض جانبی رایج این دارو، شامل حالت تهوع ، استفراغ ، اسهال یا یبوست ، کاهش اشتها ، تب ، احساس خستگی و ریزش مو می باشد. این دارو در برخی افراد می تواند باعث بیماری جدی ریه شود که حتی ممکن است تهدید کننده زندگی باشد. اگر علائمی مانند سرفه ، خس خس سینه ، مشکل تنفس یا تب در بیمار به وجود آید، باید بسیار سریع به پزشک خود اطلاع بدهد. این دارو همچنین به ندرت می تواند باعث آسیب قلبی شود. قبل از شروع درمان با این دارو نیز، پزشک عملکرد قلب بیمار را با استفاده از اکوکاردیوگرام یا اسکن MUGA آزمایش می کند.
داروهایی که VEGF را هدف قرار می دهند
برای رشد تومورها ، آنها باید رگهای خونی جدید ایجاد کنند تا خون و مواد مغذی موردنیاز خود را، دریافت کنند. یکی از پروتئین هایی که به سلول های بدن دستور می دهد تا رگ های خونی جدید ایجاد کند، VEGF نام دارد. پروتئین VEGF این کار را با اتصال به پروتئین های سطح سلول به نام گیرنده های VEGF انجام می دهد. داروهایی که در این دسته از تارگت تراپی سرطان معده، قرار می گیرند؛ مانع انجام این فرایند می شوند.
راموسیروماب (سیرامزا)
Ramucirumab یک آنتی بادی مونوکلونال است که به گیرنده VEGF متصل می شود. این کار باعث می شود VEGF به سلول ها متصل نشود و به آنها نگوید که رگ های خونی بیشتری بسازند. این فرایند می تواند به کاهش یا متوقف کردن رشد برخی از سرطان ها کمک کند. Ramucirumab برای درمان سرطان پیشرفته معده استفاده می شود؛ بیشتر اوقات بعد از قطع حداقل یک داروی شیمیایی یا همراه آن تجویز می شود. همچنین، معمولا این دارو به صورت تزریق داخل وریدی (IV) و هر دو هفته یک بار تجویز می شود.
عوارض جانبی راموسیروماب
شایعترین عوارض جانبی این دارو فشار خون بالا ، سردرد و اسهال است. عوارض جانبی جدیی که در بیماران کمتری دیده شده است، شامل لخته شدن خون ، خونریزی شدید ، ایجاد سوراخ در معده یا روده و مشکلات ترمیم زخم می باشد. اگر سوراخی در معده یا روده ایجاد شود ، می تواند منجر به عفونت شدید شود و برای اصلاح نیاز به جراحی است.
بازدارنده های TRK
تعداد بسیار کمی از سرطان های معده تغییراتی در یکی از ژن های NTRK دارند. این امر باعث می شود که آنها پروتئین TRK غیرطبیعی تولید کنند ، که می تواند منجر به رشد غیرطبیعی سلول های سرطان شود. لاروترکتینیب (ویتراکوی) و انترکتینیب (روزلیترک) داروهایی هستند که پروتئین های TRK را هدف قرار می دهند. از این داروها می توان برای درمان سرطان های پیشرفته با تغییر ژن NTRK استفاده کرد که علی رغم سایر روش های درمانی، هنوز در حال رشد هستند. این داروها به صورت قرص ، یک یا دو بار در روز مصرف می شوند.
عوارض جانبی مهارکننده های TRK
عوارض جانبی رایج این داروها شامل سرگیجه ، خستگی ، حالت تهوع ، استفراغ ، یبوست ، افزایش وزن و اسهال می باشد. عوارض جانبی جدی که کمتر دیده می شود، شامل آزمایش های غیر طبیعی کبد ، مشکلات قلبی و گیجی باشد.
