به پرتو درمانی داخلی ، براکی تراپی نیز گفته می شود.در این روش یک ایمپلنت رادیواکتیو در داخل بدن در داخل یا نزدیک به تومور قرار می گیرد. قرار دادن ایمپلنت معمولا یک روش بدون درد است. بسته به نوع سرطان و برنامه درمانی شخص ممکن است یک کاشت موقت یا دائمی انجام شود.
پرتودرمانی داخلی چیست؟
پرتودرمانی داخلی (براکی تراپی) دوز بالاتری از اشعه را در یک منطقه کوچکتر از آنچه در درمان با اشعه خارجی امکان پذیر است ، امکان پذیر می کند. این روش درمانی از منبع تابشی استفاده می کند که معمولا در یک نگهدارنده کوچک به نام ایمپلنت مهر و موم می شود. انواع مختلفی از کاشت منبع تابشی وجود دارد که این میان می توان به گلوله ، دانه ، روبان ، سیم ، سوزن ، کپسول ، بادکنک یا لوله اشاره کرد. مهم نیست که از کدام نوع کاشت استفاده می شود ، ایمپلنت را در بدن بیمار و بسیار نزدیک یا در داخل تومور قرار می دهند. به این ترتیب تابش اشعه به کمترین تعداد از سلول های طبیعی آسیب می رساند.
در طی پرتو درمانی داخل حفره ای ، منبع رادیواکتیو در حفره ای(فضایی) در بدن مانند راست روده یا رحم قرار می گیرد. در پرتودرمانی داخلی ، ایمپلنت ها در تومور یا نزدیک آن قرار می گیرند ، اما در حفره بدن قرار نمی گیرند.
ایمپلنت ها چگونه در بدن قرار می گیرند؟
روش کاشت معمولا در اتاق عمل بیمارستانی انجام می شود که برای حفظ اشعه در داخل اتاق طراحی شده است. شخص بیهوشی خواهد داشت که ممکن است به صورت عمومی باشد (طوری که از داروها برای خواب عمیق استفاده می شود تا شخص احساس درد نکند) یا به صورت موضعی (به صورتی که بخشی از بدن فرد بی حس است).
یک یا چند ایمپلنت را با یک اپلیکاتور ، که معمولا به صورت یک لوله فلزی یا یک لوله پلاستیکی به نام کاتتراست را در حفره یا بافت بدن قرار می دهند. معمولا در حین انجام آزمایشات از تصویربرداری (اشعه ایکس ، سونوگرافی ، ام آر آی یا سی تی اسکن) استفاده می شود تا محل دقیق کاشت را پیدا کنند.
قبل از جراحی ، ایمپلنت ها در ظروفی نگهداری می شوند که تابش را در داخل خود نگه دارند ، بنابراین نمی تواند سایرین را تحت تأثیر قرار دهد. متخصصان پزشکی سلامت که کاشت ها را انجام می دهند ممکن است از لوازم خاصی استفاده کنند، که به محض خارج شدن ایمپلنت ها از ظرف ، آنها را از قرار گرفتن در معرض تابش محافظت می کند.
ایمپلنت ها چه مدت در جای خود باقی می مانند؟
مدت زمان باقی ماندن ایمپلنت در بدن به نوع براکی تراپی بستگی دارد. برخی از ایمپلنت ها دائمی هستند ، در حالی که برخی دیگر بعد از چند دقیقه یا چند روز خارج می شوند. نوع کاشت برای هر فرد به نوع سرطان بستگی دارد ،و جایی که سرطان در باشد ، سلامت عمومی بیمار و سایر درمان هایی که فرد انجام داده . اگر یک ایمپلنت دائمی باشد ، تابش با گذشت زمان ضعیف می شود و در برخی مواقع دیگر تابشب ایجاد نمی کند.
براکی تراپی با دوز بالا
براکی تراپی با دوز بالا (HDR) به فرد امکان می دهد تا چند بار با یک منبع رادیواکتیو قدرتمند که در اپلیکاتور قرار دارد ، چندین دقیقه تحت درمان قرار گیرد. منبع پس از ۱۰ تا ۲۰ دقیقه حذف می شود. این ممکن است دو بار در روز در طی چند روز یا یک بار در روز در طی چند هفته تکرار شود. مواد رادیواکتیو در بدن بیمار باقی نمی ماند. اپلیکاتور ممکن است در بین روش های درمانی در جای خود باقی بماند ، یا ممکن است قبل از هر درمان استفاده شود.
افرادی که درمان HDR دریافت می کنند ، در صورت انجام درمان های چند روزه و در صورت ماندن اپلیکاتور در محل ، گاهی در بیمارستان می مانند. ممکن است اقدامات احتیاطی ویژه ای برای انجام بعد از درمان وجود داشته باشد ، بنابراین در این مورد حتما با تیم مراقبت از سرطان صحبت کنید.
براکی تراپی با دوز کم
در این روش ، ایمپلنت دوزهای کمتری از اشعه را برای مدت زمان طولانی تر می دهد.
برخی از ایمپلنت ها از ۱ تا چند روز باقی مانده و برداشته می شوند. در حین درمان احتمالا مجبور خواهید بود در بیمارستان ، گاهی در یک اتاق خاص بمانید. برای کاشت های بزرگتر ممکن است مجبور شوید در رختخواب بمانید و دراز بکشید تا از حرکت ایمپلنت در محل کاشت خودداری نمایید.
برخی از ایمپلنت های کوچکتر (مانند دانه ها یا گلوله ها) در جای خود باقی مانده و هرگز خارج نمی شوند. در طی چندین هفته تابش اشعه آنها متوقف می کنند. اندازه دانه ها یا گلوله ها به اندازه دانه های برنج است و بندرت مشکل ایجاد می کند. اگر قرار است ایمپلنت ها همیشگی باشد ، ممکن است بتوانید همان روزی که قرار داده می شود به خانه بروید. ممکن است اقدامات احتیاطی خاصی انجام شود ، بنابراین در این مورد حتما با تیم مراقبت از سرطان صحبت کنید.
در طول کاشت درمانی چه احساسی خواهید داشت؟
هنگام قرار دادن ایمپلنت به احتمال زیاد درد زیادی ندارید و احساس مریضی نمی کنید. داروهای استفاده شده در هنگام قرار دادن ممکن است باعث احساس خواب آلودگی ، ضعف یا مریضی در معده شوند ، اما این عوارض جانبی مدت زیادی طول نمی کشد. اگر کاشت ایمپلنت توسط یک اپلیکاتور در محل درمان نگه داشته شود، ممکن است در آن ناحیه ناراحتی داشته باشید. اگر نوعی کاشت را انجام داده اید که باید چند روز در رختخواب بمانید ، ممکن است از بی تحرکی درد داشته باشید. برای کمک به آرامش و یا در صورت لزوم تسکین درد ، از تیم پزشکی دارو بخواهید. اگر سوزش ، تعریق یا علائم دیگری دارید حتما به تیم مراقبت از سرطان خود بگویید.
بعد از برداشتن کاشت موقت چه اتفاقی می افتد؟
در بیشتر موارد ، هنگام برداشتن اپلیکاتور و یا ایمپلنت ، به بیهوشی نیازی نیست. معمولا درست در اتاق بیمارستان انجام می شود. ناحیه تحت درمان ممکن است مدتی پس از درمان زخم یا حساس باشد ، اما بیشتر افراد می توانند به سرعت به فعالیت های عادی خود برگردند. به خاطر داشته باشید که بدن شما در حال بهبودی از روش های پرتودرمانی است و ممکن است طی چند روز آینده به خواب یا استراحت اضافی نیاز داشته باشید.
چه اتفاقی برای ایمپلنت های دائمی می افتد؟
مواد رادیواکتیو به مرور زمان تابش اشعه را متوقف می کنند. ممکن است هفته ها یا ماه ها طول بکشد. با تیم مراقبت از سرطان خود در مورد مدت زمان لازم در مورد خودتان صحبت کنید. با از بین رفتن تابش ، ایمپلنت ها دیگر فعال نیستند. آنها معمولا در جای خود می مانند و هیچ آسیبی نمی رسانند ، بنابراین نیازی به بیرون آوردن آنها نیست.
آیا در طی پرتودرمانی داخلی یا پس از آن رادیواکتیوی (دارای تابش) خواهید بود؟
با پرتودرمانی داخلی ، بدن شخص ممکن است مقدار کمی تابش را برای مدت کوتاهی داشته باشد.
اگر کاشت موقت باشد، از بیمار خواسته می شود که در بیمارستان بماند و ممکن است مجبور باشد در طول درمان ملاقات ها را محدود کند. همچنین ممکن است از بیمار خواسته شود که فاصله مشخصی از ملاقات کنندگان داشته باشد. زنان و مادران باردار اجازه ملاقات با شخص را ندارند. بسته به نوع کاشت ، پس از برداشتن ایمپلنت ، بدن شخص دیگر تابش نخواهد کرد.
طی چند هفته تا چند ماه ، ایمپلنت های دائمی به آرامی دیگر تابش اشعه نمی کنند. تابش معمولا دورتر از منطقه تحت درمان نیست ، بنابراین احتمال قرار گرفتن دیگران در معرض تابش بسیار کم است. هنوز هم ، تیم مراقبت های سلامتی شخص ممکن است از بیمار بخواهند که اقدامات احتیاطی از قبیل دوری از کودکان کوچک و زنان باردار را، به خصوص بلافاصله بعد از انجام کاشت، انجام دهند.
